| క. |
బలదేవుఁడు రేవతియం, దలఘుబలుని సుతుని సుల్ముకాహ్వయుఁ గనియెన్
లలనలు మఱియు నతనికిం, బలువురు మదిరాదు లర్థిఁ బడసిరి సుతులన్.
| 163
|
| వ. |
కృష్ణునకు రుక్మిణీప్రముఖు లయిన దేవు లెనమండ్రును మఱియుం బదియాఱు
వేలునూర్వురుం గలిగిరి వారియందు లక్షయు నెనుబది[1]వేవురు కొడుకులు
పుట్టి రందఱకుఁ బ్రద్యుమ్నుండు పెద్దవాఁ డయ్యె మఱియుఁ జారుధేష్ణసాం
బాదు లనేకులు ప్రసిద్ధు లయి తనర్చిరి.
| 164
|
| తే. |
అనఘ వృష్ణికనిష్ఠనందనుఁడు పుణ్య, శీలుఁ డనిమిత్రుఁ డాత్మజు శినిసమాఖ్యుఁ
[2]గాంచె సత్యకుఁ డుదయించె ఘనుఁడు శినికి, సత్యకునకు సాత్యకి పుట్టె సత్యయశుఁడు.
| 165
|
| వ. |
అతనికి యుయుధానుం డనునామంబు ముఖ్యంబై యుండెఁ దద్వంశ్యులు
శైనేయు లనం బరఁగిరి మఱి యుథాజిత్తువంశంబు మెఱయ ననమిత్రుండు
జనియించె ననమిత్రునకు నిఘ్నుం డనువాఁడు పుట్టె నిఘ్ను నకుఁ బ్రసేన
సత్రాజిత్తులు పుట్టిరి.
| 166
|
సత్రాజిత్తు సూర్యు నారాధించి శమంతకమణి సంపాదించుట
| క. |
సత్రాజిత్తు విమలచా, రిత్రమునకు నాత్మలోనఁ బ్రియ మంది తగన్
మిత్రుం డయ్యె ద్రిభువన, [3]మిత్రుఁడు మిత్రుండు కృప నమిత్రధ్వంసీ.
| 167
|
| వ. |
అట్టిసత్రాజిత్తు సముద్రతీరంబున నిలిచి నియుతుండై పదునొకండుదినంబులు సూర్యు
నారాధించిన బ్రసన్నుఁ డై యద్దేవుం డతనికి మేలు సేయు తలంపువం బెంపారు
మూర్త్యంతరంబు ధరియించి తదగ్రభాగంబున నిలిచిన నతనికిఁ బ్రణతుం డై
వివిధ వాక్యంబులఁ బ్రస్తుతించి.
| 168
|
| తే. |
దేవ నీవు నభంబున నేవిధమున, వెలుఁగు దట్ల దురాలోకవిపులమూర్తి
నిచ్చటికిని విచ్చేసితి రెట్లు నిన్నుఁ, గన్నులారఁగఁ గని మేలు గాంచువాఁడ.
| 169
|
| వ. |
అనుటయు సూర్యుఁడు నగుచు నిది యొక్కరత్నంబు శ్యమంతకనామధేయంబు
కంఠావలంబి యైన నత్తేజంబువలన నతిసౌమ్యం బయ్యును మదీయరూపంబు నీకుం
దేఱిచూడరాకున్నది యట చూడు మనుచు నది పుచ్చి యతనికి నఱుతం బెట్టి
వరంబు వేఁడు మని పలికిన.
| 170
|
| క. |
అతఁ డమ్మణి యీగియ యభి, మతవరముగ నడుగుటయును మార్తాండుడు న
ట్ల తగంగ నిచ్చి యంత, ర్హితుఁ డయినఁ బ్రమోద మాత్మ నెసకం బెసఁగన్.
| 171
|
| వ. |
మగుడి సత్రాజిత్తు ద్వారకానగరంబున కరుగుదేరం గని యెల్లవారును విస్మయ
సమ్మోహసంభ్రమంబులం గమలనాభుపాలికిం బోయి.
| 172
|
| క. |
దేవర దర్శించుటకై, తా వచ్చుచు నున్నవాఁడు తపసుం డిదె తే
|
|
- ↑ వేలు
- ↑ గనియె
- ↑ మిత్రుఁడ యన మిత్రుకున కమిత్రవిభేదీ; మిత్రుఁడు మిత్రుఁడుగా నమిత్రవిభేదీ.
