పుట:హరివంశము.pdf/122

74

హరివంశము

⁠

జోవిసర మెసఁగ నన విని, యావిభుఁ డల్ల నగి వార లందఱతోడన్.

⁠ 173

వ.⁠

అతని నర్కప్రసాదలబ్ధరత్నుం డైన సత్రాజిత్తుం గా నెఱింగించె నట్లు సనుదెంచి సరోజినీ[1]బాంధవసఖుండు సుఖంబున నున్నంత.

⁠ 174

ఉ.⁠

నిచ్చలు నమ్మహామణి వినిర్మలకాంచనరత్నభారముల్ పొచ్చెము యెన్మిది ప్రభూతముగాఁ గురియున్ ధరిత్రిఁ దా నెచ్చట నుండె నచ్చటికి నేయుపసర్గము నేభయంబు నే యచ్చికయున్ జనింపక సమంచితసుస్థితి నిచ్చు నిచ్చమై.

⁠ 175

మ.⁠

అది దామోదరుఁ డుగ్రసేనునకు నొయ్యం జేర్పఁగాఁ గర్జమున్ మది నూహించుచు నుండుఁ గృష్ణుఁ డడుగన్ మానోచితుం డివ్విభుం డిది యీకుండను రాదు వేఱొరుల కే నె ట్లిత్తు నంచుం బొరిన్ దదనుధ్యానము చేయుచుం దలఁకు సత్రాజిత్తుఁ డెల్లప్పుడున్.

⁠ 176

వ.⁠

కృష్ణుండును గులంబులోనం [2]గలహంబు పుట్టు నని తలంచి తాను శక్తుం డయ్యును గొననొల్లక యయ్యైప్రసంగంబులం గోర్కి సన్నవాఱం బలుకుచుండఁ జుట్టంబు లందఱు నెఱింగి యుండుదు రిట్లు సత్రాజిత్తు జనార్దనునివలన శంకించి యమ్మాణి క్యంబు ప్రసేనున కిచ్చె [3]నదియును నశుచియైనవాఁడు దాల్చినం దనగుణంబులు సూపక ప్రాణాపద నొనర్చు నత్తెఱం గయ్యిరువురు నెఱుంగ రంత.

⁠ 177

సీ.⁠

ఆప్రసేనుఁడు తురగారూఢుఁడై మహావిపినదుర్గంబుల [4]వేఁటలాడ నొక సింహ ముగ్రమై యుఱికి గుఱ్ఱమ్ము నాతనిఁ జంపి బలుఁగండ యనుతలఁపునఁ గ్రమ్మ రత్నము నోరఁ గబళించునంతలో నేతెంచి మృగపతి నెలుఁగుఱేఁడు జాంబవంతుఁడు మహాసత్త్వుండు వధియించి యమ్మణి గైకొని సమ్మదమునఁ

⁠

తే.⁠

జని బిలంబు ప్రవేశించి తనతనయుఁడు, శిశువు సుకుమారుఁ డనువానిచేతి కాడ మానికంబును నిచ్చె నమ్మాడ్కి నవధిం, జనఁగ నారాజసుతుబంధుసముదయంబు.

⁠ 178

క.⁠

మృగయాతత్పరుఁడై చని, మగుడండు ప్రసేనుఁ డేమి మాయయు రమ్యం బగుమణి[5]కై యేపాపులు, దెగిరో ప్రాణమున కేమి తెఱఁ గిఁక ననుచున్.

⁠ 179

వ.⁠

ఇవ్విధంబు కృష్ణకృత్యంబ కా నోపు నని యొండొరులతోడ నొయ్యనొయ్యన [6]పలుకుచుండం గర్ణపరంపరం బరివాదంబు ప్రకటం బగుటయు లోకవేది యగు నయ్యాదిపురుషం డాకీడు మాన్చుకొనుటకై యెవ్విధంబున నైనం బ్రసేను చావుచే టరసెద నని చుట్టంబులు వినం బలికి యాప్తులు వెరవరులు నగుపరి [7]చరులుం గొనిచని వింధ్యంబు ఋక్షవంతంబు ననుపర్వతంబులు గ్రుమ్మరి యొక్క ప్రదేశంబున.

⁠ 180

1. నఖ
2. గలంక
3. నది యశుచి
4. వెంటఁదిరుగ
5. కేపాపాత్ములు
6. మునుకు
7. జనంబులు