120
శ్రీ సీతారామాంజనేయసంవాదము
తా. తలక్రిందుగ నిలిచి భూమధ్యమునందలి చిద్బిందువును జూచుచుండె
నేని కపాలాసనమనుట.
17. ముక్తాసనము
క. పదగుల్భంబున గుదముం, గదియంగా నిల్పి యంకగతమై యుండం
బద మొకటి సంఘటించిన, నది ముక్తాసనమవక్రమగుమే నమరన్.
తా. ఎడమకాలి మడమచే మూలాధారమును గప్పి కుడియడుగు నెడమతొడ
మీఁద నుంచిన అది ముక్తాసనమగును.
18. టిట్టిభాసనము
క. వెలకిలఁ జరణతలంబులు, దలమీదం జేర్చి ధరణితలమున నిలుపం
గలిగెడు నట్లుగఁ గరములు, నలపశ్చిమమెత్తఁ డిట్టిభాసనమయ్యెన్.
తా. పాదములు వెలకిల నుండ శిరస్సుపైఁ గదియించి చేతులతోఁ బూనిక
గానిలిచి వెనుకటిభాగము పైకెత్తఁగా డిట్టిభాసనమగును.
19. పశ్చిమతానాసనము.
చ. పదములభూమిదండమురభాతిగఁ జూచి కరాంగుళంబులన్
బదయుగళాగ్రము ల్బిగియఁ బట్టి లలాటము జానుయుగ్మముం
బదిలముగా ఘటింప నిది పశ్చిమతానము దీన రోగము
ల్గదియవు పశ్చిమంబునను గాలియగున్ జఠరాగ్ని కార్శ్యముల్.
తా. నేలమీఁద రెండుకాళ్లు చక్కగాఁజాచి రెండుకాళ్లబొటనవ్రేళ్లు రెండు
చేతులఁబట్టికొని మోకాళ్లమీఁద లలాటముంచెనేని పశ్చిమతానాసనము. ఇందున
వాయువు పశ్చిమమార్గముగా నడుచుటవలన జఠరాగ్ని ప్రజ్వరిల్లి కడుపుపల్చనై
రోగములు నశించును.
20. పూర్వతానాసనము.
తే. వరుస మీఁగాళ్లు నేల మోపంగ మడిచి
మడమలును బిఱుదులు గూర్చి మస్తకంబు
నడుముఁ గరకూర్పరంబుల నదిమి మోపి
నడు మెగయ నున్నఁ బూర్వతానం బటండ్రు.
తా. కాలివ్రేళ్లుమడిచి భూమిమీఁదనిల్పి మడమలును పిఱందులును జేర్చి
శిరస్సును జేతులతోడను నడుమును మోచేతులతోడను అదిమిపట్టుకొని నడుమును
నిక్కించిన పూర్వతానాసనమగును.
