పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/308

పంచమాశ్వాసము

247

ఆ.⁠

కాంచి మున్నతండు వంచించి వచ్చుట తెలిసి తన్నుఁ దాన తిట్టికొనుచుఁ గులముఁ గావనైతి గురునాజ్ఞఁ దప్పితి నన్ను డాఁచి యొకని మన్నిగొంటి.

⁠ 224

ఆ.⁠

ఇట్టి కష్టజీవ మేటికి నాకని చాఁ గడంగి యచటి కేఁగుదెంచి[1] ఖేచరేంద్రతనయుఁ జూచుచుఁ దలయూఁచి భుజగవైరిఁ జూచి భుజగవరుఁడు.

⁠ 225

మ.⁠

వినతానందన దీనరక్షణపరున్ విద్యాధరేంద్రాత్మజుం దిన ధర్మం బగునే సహింపు మకటా దృష్టింపవే పాములం దినవే యాచవి మున్నెఱుంగవె భవద్భీతాత్ముఁడౌ రాజుపం పున నే వచ్చితి నాగపుత్రుఁడ ననుం బోనీక భక్షింపుమా.

⁠ 226

వ.⁠

అనిన గరుడుండు పడియున్న యక్కుమారకుం జూచి నే నెఱుంగనైతి నీ కీదుర్మరణోద్యోగం బేల యనవుడు నతం డే మని చెప్పుదు నాయత్నం బంతయు విఫలం బయ్యె.

⁠ 227

క.⁠

వికలము లగుప్రాణంబుల నొకయుపకారంబు సేయనోపుదు నని కౌ తుకమున నినుఁ గొలువఁగ వీక డకటా యవసానవైరి యై చనుదెంచెన్.

⁠ 228

చ.⁠

అనునెడ శంఖచూడుఁడు రయంబున డగ్గఱ వచ్చి యెత్తి యో ఘనకరుణార్ద్రమానస యకారణబాంధవ సత్యసంధ యీ

⁠

1. పోఁగడంగి యచటి కేఁగుదెంచి-చావఁదలఁచి యచటి క్రేవవచ్చి.