156
సత్యభామాసాంత్వనము
క. సొగ సౌతావికిఁ దుమ్మెద
జగతిని వేవేల లతలఁ జరియించదొకో
మగవాఁడు నటులె కాదా
మగువలయెడ నీకు నకట మచ్చర మేలే.
క. ఒకసతి యైనను నరునకు
వెకటున్ గరగరిక పుట్టు వింత గలిగినన్
శుకవాణు లెంద ఱైనను
ప్రకటంబుగ నేలుదొరకు భయ మేలె చెలీ.
ఉ. వట్టివళావళుల్ సలుపువారలె కాని ముకుందునిన్ మిటా
ర్లిట్టటు నీవలెన్ బెళుకనియ్యనివారలు లేరు వాఁడు తా
నెట్టివెలంది నైన మది నెంచఁడు నీదయవాఁడు గావునన్
రట్టున కిట్టిపట్టునను రామ యయో మన సెట్టు లొగ్గెనో.
సీ. వగలచేఁ బొగులుచు బిగిసియుంటివి గాని
హరిని నెదుర్కొనవైతి వేల
కుములుచు వట్టినేరము లెంచితివి గాని
యబ్జాక్షు నలరించవైతి వేల
కాఁక దెచ్చుకొని హా గద్దించితివి గాని
ప్రాణేశు రమ్మనవైతి వేల
చీద రెత్తినయట్లు సెలసి కొట్టితి గాని
యసురారి మన్నించవైతి వేల
తే. అన్నియును కిన్క దీఱిన వైనఁగాని
యతఁడు దెచ్చినరత్నభూషాంబరాదు
లందుకొన హెగ్గడీలతో నానతిమ్ము
వలదు వల దమ్మ యీజోలి వట్టిజాలి.
క. అనిన విని కసరి యురగాం
గనవలెఁ దల యెత్తి బెట్టుగానూర్చి రయం
