చతుర్థాశ్వాసము
155
నిట్టటు గుక్కుమిక్కు మననియ్యక తక్కుచు మొక్కళంబుగా
దిట్టతనంబు చూపునిను దేవరగాఁ దలపోయఁగావలెన్.
క. మన సీవు పరుల; కందఱి
మనసులు నీ వైతె తెలిసి మాట్లాడెద వౌ
వనిత లిటువంటినీతో
ఘనతలు పచరించదగునె కంజదళాక్షా.
ఉ. పూవును తావి యింపెసఁగు పొంకముగాఁగ సతీపతుల మనో
భావన నిద్ద ఱేక మయి పంతును రంతును మీఱ నుండుచో
నేవగ నైన ముచ్చటలు హెచ్చునుగాని మగండు చూడఁగా
నీవగఁ బూనె నేని తనువేటికి సిగ్గరి యైనబోటికిన్.
సీ. పోరు చేసినదానిపోరామి నాయమా
చెఱ నున్నచెలులమచ్చికలకన్న
నీచేతఁ బడుబోంట్ల నెన రెన్న మంచిదా
వైరిచేఁ బడుబోంట్లవలపుకన్న
నెనమండ్రతో నున్న యింతిమేలు ఘనంబె
వేవేలు గలబోంట్లవింతకన్న
వేర్వేఱ పెండ్లాడువెలఁదిచిన్నె సతంబె
గుంపుపెండ్లిసతులకులుకుకన్న
తే. రసికుఁడవు నీవు నీవంటిప్రౌఢుఁ డిందుఁ
జేర నుచితంబె యిటువంటిచెలిమి గలుగఁ
దెలిసి విహరించునీకు నేఁ దెలుపగలనె
వల్లవీదాస యిఁక నేల వట్టియాస.
వ. అని పలికినసత్యభామకుఁ జెలికత్తియ లిట్లనిరి.
క. ఎఱిఁ గెఱుగనివగ నీసరి
గరితలు నీవలెనె పతిని గరిసింతురటే
వెఱవక జగదీశ్వరుతోఁ
బరుసపుమా టాడఁదగవె పద్మదళాక్షీ.
