154
సత్యభామాసాంత్వనము
క. ఉదరిపడి చూచి యధరం
బదరఁగఁ గన్గొనలఁ గ్రమ్మునశ్రుకణంబుల్
పొదలంగ నేడ్చుచును గ
ద్గదవాగ్వైఖరిని హరిని కసరుచుఁ బల్కెన్.
ఉ. ముచ్చుతనమ్ము లేల కనుమూసుక నేను కలంగియుండఁగా
నెచ్చెలిమాటునన్ నిలిచి నిక్కముగా దయగల్గినట్లుగా
నిచ్చట వీవన న్విసర నేటికి నేఁటికిఁ జాలుఁజాలు నీ
గచ్చు లదే మురారి కలకాలము నీవగ లే నెఱుంగనా.
క. వగవగగ నీవు విసరే
వగ చేతోజప్రతాపవహ్నిజ్వాలల్
తగిలించుటొ యటునిటు నను
నొగిలించుటొ తెల్పు నీదునుడి వినవలెరా.
క. నీ వేమి సేతు వింతులు
కావరమునఁ బిల్చిరేమొ కా నాప్రాణం
బీవగ నుండఁగ సామీ
రావలెనా నీతి గాదురా నళినాక్షా.
క. హంసీగమనలు చాలా
శంసింపఁగా మారవంబు చాలించి కడున్
సంసారి వైతి వెప్పుడు
కంసారీ మేలు మంచికాపుర మయ్యెన్.
క. కలకాల మిట్టిచెలువల
కలహములకె కాలుద్రవ్వుఘనుఁడవు గావా
తెలియకను మోసపోయిన
నెలఁతలతో గొడవ యింక నీ కేటికిరా.
ఉ. గుట్టున నున్న కోమలుల కోపము రేచి యెఱుంగనట్టుగాఁ
జుట్టుక కల్లచూపులను జూచుచు వారలు సేవ చేయుచో
