చతుర్థాశ్వాసము
153
నెనరు కన రైన నిం కెట్లు కనరువాఁడ
ననుచు వివరించి వివరించి యాత్మ నెంచి.
సీ. గరితయే యిట్టులు కలహించ నొడికట్టఁ
గా దనఁ జూచునే కలువకంటి
సతియె యీకైవడిఁ జలపదంబున నుండఁ
గినిసి వాదించునే కీరవాణి
దేవేరియే యిట్లు భావంబు దాఁచిన
నటు పోవ నెంచునే హంసగమన
యిల్లాలె యీరీతి నెనసి కోపించినఁ
జల్లార్చి తేర్చునే చంద్రవదన
తే. వనిత తనుఁ దానె తెలిసికోవలెను గాని
పరులు నా కౌదురా యయో మరులు కెరలి
యిరులుకొన్నట్టు లున్నది యీజగంబు
పాపు విధి యంచుఁ జింతించి బాళి మించి.
మ. ఎదుటన్ లేఁజిగురాకుపానుపుపయిన్ హేరాళ మౌవంతచేఁ
గుది నంతంతకు వింత లీనుహొయలుం గోపంబు తాపంబు లోఁ
బొదలం గన్నులు మోడ్చి మై మఱచి పూబోం డ్లూరడించంగ ను
న్మదయై పొర్లుచు నుండుసత్యఁ గనె శుంభద్దాస్యసంరంభుఁడై.
క. కని తాఁ జేరంబోయిన
వనితలు తొలఁగంగ వలదు వల దను యాక్రొ
న్ననబోఁడులమఱుఁగున నొక
ననసురటిని విసరె శౌరి నారీమణికిన్.
చ. విసరఁగఁ గమ్మఁదెమ్మెరలు వీచుదువాళికిఁ బైఁట జాఱఁ గ
క్కసపుమెఱుంగుగట్టువగగబ్బిచనుంగవ బైలుదేఱఁగా
దుసుకిలి నీవి పోవ నల తోయరుహానన యుల్కి యుల్కి లో
మసలి చెఱుంగు గప్పుకొని మంపును కోపముఁ బెంపుమీఱఁగన్.
