102
సత్యభామాసాంత్వనము
వినుతికి విడిపట్టు వినయమ్ములకు గుట్టు
కలఁకకుఁ గెళవు కీర్తులకు నెళవు
పతిభక్తికి బిడారు సుతరత్నపుఁగొటారు
ధర్మంబులకు మూట దయకుఁ గోట
తే. యనుచు నందఱుఁ గొనియాడ నతిశయించు
కులసతిని జేరి యన్నింటఁ గొంకు దీరి
యాత్మ సుఖయించు నేధన్యుఁ డట్టివాని
కడఁక చెలువొందు నెందు నీపుడమియందు.
క. చెలివలపును నావలపున్
తెలియక నీ విటులు వదరితే నే మగు నీ
తలఁపులు నీ వెడపల్కులు
కల వింకా కొన్ని విడువుగా కలవింకా.
వ. అనిన విని చకితభావుండై యసంగతవచనజనితకళంకుం డగుకల
వింకుండు విచ్చలవిడి పెచ్చు ప్రేలక స్రుక్కి గచ్చులు దక్కి రిచ్చవడి
ముచ్చువలెఁ బులుకుపులుకునం జూచుచుండె నంతం గంసాంతకుండు
మఱియు వేదండగామినీవిరహవేదనాదోధూయమానమానసుండై తనయిం
గితం బెఱింగి వినయంబునఁ బెనంగు ననుంగుచెలికాండ్రఁ గనుంకొని
యిట్లనియె:-
చ. కనికర మెంత వింతనుడికారపుమాటలనీటు లెంత నె
మ్మనమునఁ బ్రేమ యెంత జిగిమాయనిమేనివిలాస మెంత నా
మనసున నున్నపంతమును మర్మ మెఱింగి కరంచు టెంత యే
వనజదళాక్షు లాసమదవారణయానకు సాటి వత్తురే.
చ. దుసికిలినట్టిపోఁకముడితో వసివాడిననెమ్మొగంబుతో
మసలెడిచూపుతో మెఱుఁగుమాసినగుబ్బలకుంకుమంబుతో
ముసిముసినవ్వుతో రతులముచ్చట లాడుచుఁ బైఁటకొంగుచే
విసరుచునున్న యన్నెలఁత వేడుక నేఁ డొకసారి కల్గునే.
.
