తృతీయాశ్వాసము
103
చ. అలరులశయ్యమీఁద జలజానన తానును నేనుఁ గూటమిన్
మలయుచు నుండుచోఁ జెఱఁగు మాసిన నుల్కుచు లేచి కుల్కుచున్
వలువ ధరించి యి ల్వెడలి వాతికచూపుల నాదుదుప్పటిన్
దొలఁకెడుచిన్నిచెయ్వులకుఁ దోఁచమిఁ జేసిన దెంచ శక్యమే.
చ. ఎనసినపిమ్మట న్నిలిచి యే కయిచేసికొనంగఁ జూచి తా
వెనక రుమాల గట్టుటకు వెన్కకు వ చ్చరవ్రాలి వెన్నుపైఁ
జనుమొన లాని యానినపసందమి రేఁచుమెఱుంగుఁబోఁడి నె
మ్మనమున నెన్నుచో మరుఁడు మాటికి మాటికి లూటి సేయఁడే.
చ. మురువుగ నిల్చి యవ్వెలఁది ము న్నొకనాఁడు తలంటుచున్నచోఁ
గరములు నూనెగా నడపకత్తియ యిచ్చువిడెంబు గైకొనన్
దొరయక దానిఁ బొమ్మనుచుఁ దోడనె పుక్కిటివీడె మాని బి
త్తరము తలంటుతాళగతిఁ దప్పనితత్తర మెన్న శక్యమే.
చ. సొగసుగ నేఁ దలంటి మెయిఁ జు మ్మన నూనె నలుంగు వెట్టి నా
వగలను గుల్కుబోటివలువం జనుదోయి మఱుంగు సేయుచున్
సగము తలంటు దోయి యని చానలు దెల్పిన నియ్యకొంచు నా
మగువలఁ బొ మ్మటన్నకనుమైసరి నేసరిఁ బోల నేర్తునే.
మ. జడిగొన్కోర్కుల నింతి తాను మగవేషం బూని నున్పింపిణీ
జడలన్ పాపిట రావిరేక జిగి హెచ్చన్ గొప్పు పొంకించి య
య్యెడ నాయాఁటతనంబు చూచి నగి హాయి న్నన్ను లాలించి యె
క్కుడువీఁకన్ మగపంతముల్ సలుపుటెక్కు ల్గల్గు టిం కెన్నడో.
సీ. చనుమొనల్ కనుఱెప్పలనె యప్పళించిన
దెర సేయుకన్నులు తేలవేయు
గళము పల్మొనలచే గిలిగింత గొనఁజేయ
గరుచెక్కు మురియౌడు గఱచి చొక్కు
నునుదొడ లదరంటఁ గొనగోరులను జీరఁ
బొఱలించు సందిట గుఱుతు లుంచు
