262
శ్రీరామాయణము
నావగవారల - నడపుము కరుణ
బ్రోవు సుమిత్రకుఁ - బోరానివారి
జనియించితివి ప్రశ - స్తదినంబు నందు
మససురా మెలఁగితి - మానవేంద్రునకు
సీతతో రాజ్య ల - క్ష్మిని నీవువొంద
నాతపంబెల్ల పూ - ర్ణఫలంబుగాంచె" 460
అనుచో వినీతుఁడై - యండ నేయుండు
ననుఁగుదమ్ముని సుమి - త్రానందకరునిఁ
దనమేలు కార్యంబు - తనమేలుగాఁగ
మనసు లోనుంచు ల - క్ష్మణుఁజూచి పలికె.
"రావోయి సౌమిత్రి - రాజ్యపాలనము
నీవునేనుంగూడి - నిర్వహింపుదము
సతతంబు నాప్రాణ - సదృశుండవగుట
నతుల మహాలక్ష్ము - లందుము నీవు
నారాజ్యభారంబు - నాశరీరంబు
ధీరశేఖర! నీయ - ధీనంబు సుమ్ము" 470
అనుచు తల్లులకు ప్రి - యంబుతో మ్రొక్క
తనవెంట సీతయు - తమ్ముఁడురాఁగ
నిజగేహమునకేఁగి - నెమ్మి లక్ష్మణుని
సుజని సన్మాన్యునిఁ - జూచి పొమ్మనుచు
గృహమున కనిచి నాఁ - డెల్ల సంతోష
మహితుఁడై యున్నచో - మనుజేశుఁడచట
రామాభిషేక సం - భ్రమ చిత్తుఁడగుచు
ప్రేమ వసిష్ఠునిఁ - బిలిపించి పలికె.
