పుట:శ్రీ ప్రబంధరాజ వెంకటేశ్వర విలాసము.djvu/283

మ. అవురా యెంతకు దట్టిగట్టితివి మే లాహా బళా మంచివాఁ
డవె పో వేఱొకచోటఁ గానవె కదా టాటా ల్గుణించంగ నీ
ఠవళీవిద్యలు జూపనోర్చునది వీటన్లేదు మాబోంట్లతో
నవుగాము ల్గన నట్టి క్షుల్లకముగా కాపోశనప్రాయమే. 748

వ. అని మధ్యధీర పల్కిన పల్కులు తన చెవులకు ములుకులు గాఁగ బులుకు పులుకునం గనుంగొని యపుడు. 749

గుణీభూతవ్యంగ్యము
సీ. గాజుకుప్పెల వంటి గబ్బి సిబ్బెపు టుబ్బు
చిన్ని గుబ్బలు గోరఁ జెనక వెఱచి
చీనిచక్కెర వంటి చెంగావి వాతెఱ
యింత పల్మొన సోఁకనీయ కళికి
జిగిమల్లె పూవంటి చిన్నారి నెమ్మేను
బిగువుఁ గౌఁగిట నాని పెనఁగఁ దలఁకి
హొసతమ్మినూల్వంటి యసదు లేఁగౌనుపై
నోరగాఁగఁ బరుండి యొరఁగఁ గొంకి
తే. మనసు దీరఁగ నొకనాఁటి యునికి లేక
మోసపోయితిఁ గసికాటు ముచ్చటలనె
యింతలోననే నన్ను నీ వింత సేయు
టెఱుఁగనేరని కతనఁ బూర్ణేందువదన. 750

ధ్వని
సీ. వడగండ్లచేత దేవరగుళ్ళు నిర్మింపఁ
బట్టి కన్నుండఁ గన్నాపఁ దివియ
నిసుము నన్నము సేయ నెండమావుల నీళ్ళు
గావింప నేన్గుఁ గన్నాన లాఁగ
నీట ఱాల్ దేలింప నీళ్ళు మూటగఁ గట్ట
నెడ పులిమీస లుయ్యల లొనర్ప
బొమ్మల పోట్లాట పొనరింప వర్షధా
రల నెక్కి డిగఁ బగల్ రాత్రి రాత్రిఁ