పుట:శ్రీ ప్రబంధరాజ వెంకటేశ్వర విలాసము.djvu/275

ఉ. తచ్చనలాడి బువ్వుటడిదంబు గ్రమంబున సన్నలెత్తఁగా
వచ్చినరీతినంత గడువైపున గౌఁగిటఁ గ్రుచ్చి మెల్లనే
నచ్చెలి నంచలంచ లడు గామడగా దొడి తెచ్చి బిడ్డఁడు
న్నచ్చట నిల్పియేగెను రయంబున నొక్కనెపంబు తోడుతన్. 714

ఉ. ఎప్పుడు బ్రొద్దుగ్రుంకు సతి యెప్పుడు జేరఁగవచ్చు దాని సొ
మ్మెప్పుడు నాదు చే దొరకు నెప్పుడు వారలతాంగగి కిత్తు న
న్నెప్పుడు గారవించు నిది యేక్రియ నోరుతునంచు నుండఁగా
నప్పుడె వచ్చె నింతి మగఁ డైన దురాత్ముని నమ్మవచ్చునే. 715

క. వెలయాలిచైవు లెంతయుఁ
దలఁపుచుఁ దద్వరిహవహ్నితాపాలసుఁడై
గలఁగు బతిన్ రతిచింతా
విలమానస యగుచుఁ జేరి వినయం బెసఁగన్. 716

యతిభేదము — అపూర్వప్రయోగము
చ. మెలి ముకుకెంపు మేల్చిలువ మేపరి ఱాపనికీలు చిల్క సూ
రెల విడిదాచు కుందనపు ఱెక్కల చక్కని చెక్కుపండుటా
కులు కొనగోటఁ జీలిచి భుగుల్కొను గప్రపుసున్న ముంచి య
చ్చెలి మడు పోరనుండి తమిసిగ్గున డగ్గరి వీడె మివ్వఁగన్. 717

క. మడుపుఁ గరమ్మునఁ గైకొను
వడువునఁ జెలికేలు బట్టి వద్దికి దివియన్
బడఁతుకు యొదుగుచు మెల్లనఁ
దొడతొడ యొఱయ న్విరాళితో వసియింపన్. 718

క. అత్తఱిని నాగదత్తుఁడు
బత్తిగలుగు సతికి దనదు ప్రౌఢిమ జూపన్
జిత్తంబు గరఁగి మోహపుఁ
దత్తరపు దువాళి మీఱ దయ దైవాఱన్. 719