పుట:శ్రీ ప్రబంధరాజ వెంకటేశ్వర విలాసము.djvu/270

కాంతి
సీ. తులలేని దమయంతి గలవాని గలవాని
కొమరుని కొమరుని కొమరురూపు
మొన కిమ్ముకొను నెమ్మెన నయమ్మున నయమ్ము
ననయమ్ము గను మేటి యయ్య యోర్పు
తులకించు పసిఁడిమిన్నలమించు నలమించు
నలమించు నెనసిన యతనియీవి
రవణాలచేల చొక్కపురాల కపురాల
కపురాలమున గెల్చు కడిఁది యశముఁ
గీ. బూని విలసిల్లు నీవంటివాని కిటుల
యింట లేనట్టి నడవడి యెట్టు లొదవె
కొదలు దీరెను నీయట్టి కొడుకు గలుగఁ
దల్లిదండ్రుల కిపుడు వీతనయ తనయ. 692

గీ. గునియు జాఱ్సిగ చెక్కిట గోరు మోవి
కెంపు లత్తుక నుదుర గంధంపుచిటులు
వాడు పసపంటు వసువతో వచ్చినట్టి
పుత్ర యిది కాని నడతకు పులుగు గాదె. 693

శా. నామాట ల్విననేరకే నియతి నున్నన్భస్మహవ్యంపుగా
కేమీ దానఁ బ్రయోజనంబు గలదే యేలన్నఁ బూర్వంబునన్
రామాదు ల్పితృవాక్యపాలకులు గారా వారు నీసాటి రా
రా మెం డొడ్డఁగ నేలరా తనయ రారా లేచి నావెంబడిన్. 694

సీ. దీపితక్షాంతిప్రదీపంబు కోపంబు
పాపసర్పాంధకూపంబు కోప
మాపూర్ణనయకక్షాక్షేపంబు కోపంబు
బంధుసుస్నేహదీపంబు కోప
మాపాదితప్రభాలోపంబు కోపంబు
భయదవచోస్త్రచాపంబు కోప
మాపదుగ్రానలాటోపంబు కోపంబు
పౌరుష్యగుణకలాపంబు కోప