పుట:శ్రీ ప్రబంధరాజ వెంకటేశ్వర విలాసము.djvu/262

కన్నుల జగమేలు గలికి కొమ్మను నిన్ను
మగనాలిఁగాఁ జేయు మాయలాఁడు
తరువాత నినుఁ దెచ్చి దాసిఁ జేయఁదలంచి
యదను వేచినయట్టి యాతతాయి
గీ. గుఱుతు లొకకొన్నిమఱపులు కొన్నివెతలు
కొన్నిబాసలు కొన్నియుంకువలు కొన్ని
వలపులు కొన్న దనకుఁ దోడళుకు మదిని
గలుగఁజేసె నితండు నా కన్నులాన. 656

ఉ. ఓర్పరియందు సత్యవిభ వోజ్జ్వలునందు రసజ్ఞలీలలన్
నేర్పరియందు భోగముల నెక్కౌను జక్కనివానియందు, బెం
పేర్పడు శూరునందు, జగదేకవదాన్యునియందు, మిక్కిలిన్
గూర్పుదు రింతు లొక్కయెడఁ గూర్తురె వీనిని యేటి కూరుముల్. 657

మ. ఉఱుము ల్మంతనముల్ విచారములు నిట్టూర్పు ల్విధిం దూరుట
ల్గుఱుతు ల్బాసలు దప్పు వావులు ననుం గుల్లోపము ల్నమ్మిక
ల్మరువు ల్మోహము లొడ్లనేరముల నేమంబు ల్సహాయంబుగాఁ
బరుల న్జిక్కుల బెట్ట కొండుతెఱఁగు ల్బాటిల్లు నే యెల్లెడన్. 658

గీ. ఏటి వెలయాలితనము వీఁ డేటి విటుఁడు
పాతపంచాంగ మెక్కడి పాతకంబు
వెలఁది కొకపూట జాలదే బెళుకులేని
మిండగినివాని కౌఁగిట నుండు సుఖము. 659

క. ఒకని పడకింటిపొరువున
నొకని న్మజ్జనపుటింట నొక్కని మొగసా
లకు నొకని నుంచి తగులక
నొకని కొకం డెఱుఁగనీక నుండు కుమారీ. 660

క. ఇత్తెఱఁగునఁ దత్తరమున
బత్తి గలుగ బ్రోఁచు తల్లి బలికిన ‘స్త్రీణాం
చిత్తం చలాచలం’ బను
నుత్తమవచనంబుఁ దలఁచి యువిద గలంగెన్. 661