పుట:శ్రీ ప్రబంధరాజ వెంకటేశ్వర విలాసము.djvu/226

రమ్ము నామాట గైసొమ్మనే కొమ్మ నేఁ
జెప్పిన యటులను జేయవైతి
చూడవద్దనుచు నీతోడనే తోడనేఁ
బలికినయదియును దెలియవైతి
గీ. వకట నిఁక నిన్ను నేర మేమైన నెంచి
బలుకు టదియెల్ల గతజలబంధనంబు
గాన నెటులైన మా నేర్పుకలిమి బలిమి
తాప మెడలింతు మిపుడింత దలఁకకమ్మ. 526

సీ. మాలతీలతికాంగి మధుపరాగం బన్న
ననుపయోగంబని యాడఁదగునె
వరపల్లవాధర వాపికావళి యన్న
నది యవాహితమని యాడఁదగునె
కృష్ణాహినిభవేణి కేతకి యని నంత
నదియ యుక్తమని పోనాడఁ దగునె
కమలాస్య చంద్రఖండ మనిన యంతన
నది యేకమనుచుఁ బోనాడఁ దగునె
గీ. యన్నుదలమిన్న నీకింత వెన్నునెదల
వేఱు సేయుచు మామాట మీఱితేని
దెలియ మధుపికకేకిచంద్రులకు నీకు
వైర మొదవును నీపేరుఁ బేరుకొనిన. 527

ఉ. బోటి విచార మేల మముబోటి సఖీమణు లుండ నీకు నో
పాటలగంధి యాటలును బాటలు మాని వియోగజాతమౌ
హాటకమేల కాంతిజితహాటక పెద్దల చాటుకన్నె వే
నాటను మారుతూపు లెదనాటను మోహము బెంపఁ జెల్లునే. 528

క. ఇన్నాళ్ళును విరహిణులగు
గన్నెలఁ గని నగెడు నీవు ఘనతవిరహవా
రాన్నిధిఁ బొఱలఁగ నగరే
యన్నెలఁతలు నీకు నాయ మగునే యనుచున్. 529