పుట:శ్రీ ప్రబంధరాజ వెంకటేశ్వర విలాసము.djvu/227

క. అందలి సుమకుంజము దిగు
వం దవిరుల సెజ్జ నునిచి వనితలు చెలి కి
పొందఁ నెద గందమిడుతఱిఁ
దెందెగపైఁ బైని పూలతేనియ గురిసెన్. 530

ఉత్ప్రేక్షాలంకారము
చ. మెలఁత యురస్థలంబు పయిమెత్తిన గందపుఁ బూవుఁదేనెకై
యళియటు వ్రాలఁ దత్పదము లందు మునింగినఁ దాపవహ్ని వె
గ్గలమున గట్టిగా నెగయ గ్రక్కున ఱెక్కలు విచ్చి యొప్పెఁ బూ
విలుతుని తూపు వీఁపునను వెళ్ళగఁ జిక్కిన పింజయో యనన్. 531

ముద్రాలంకారయుక్తతద్గుణాలంకారము
ఉ. ఏమని యెంచవచ్చుఁ బ్రసవేషుశరాసనతాపవేదనన్
వేమఱుఁ గుందుచో సఖులు వేగఁ బ్రఫుల్లసరోజమాలికా
స్తోమము మేనఁ దాల్ప నవితోడనె కంది విచిత్రభంగియై
భామ యురోజసీమఁ గనుపట్టెను నుత్పలమాలికాకృతిన్. 532

క. వనమున నిట్టివిధంబున
వనితకు నుపచారవిధుల వలన నొకింతై
నను శమింపక విరహము
ఘనమగుటయుఁ జూచి యపుడు కాంతాజనముల్. 533

చ. తలిరుల నొత్తుచున్ మిగుల దట్టముగాఁగ పురంబొకింత మైఁ
గలయఁగఁ జల్లుచున్ మఱియుఁ గన్నుల గొజ్జఁగినీటఁ దోయుచున్
గలికి పదంబులం గరయుగంబులఁ బుప్పొడి మెత్తుచున్ గడున్
జెలు లుపచారముల్ వరుస జేయునెడన్ మలయానిలుం డొగిన్. 534

క. వడజల్లుగఁ జిలుఁగుంబా
వడ జల్లగ విసరునంత వనితకు మిగులన్
వడియైన తాప మెంతే
వడియైనను నిల్వలేక వగఁ గుందు తఱిన్. 535