200 ఆ 0 ధ్ర క వి ఆ ర ం గె ణీ చెను, జితేంది యుండగు పవరుండా మె నవలందోసి గనయిష్ట దై පූරෆ?හි ඝ నగ్నింబార్ధించి యుతం బొక వారసవం బాగా సంగ దానినధి గో* హిరచి కాలాతిక వుణంబు గాకుండ నింటికిఁ ল্ল তণ্ডS. వరూధినియు విరహో నలత_ప్తయై పవరు నే వునంబున నిల్పి యేమి యుందోcచక యాపర్వతమున గుమ్మరు చుండ నది వజ కామెను మోహించి, యూ మెచే నిరాకృతుఁడైన గంధర్వకుమారుం డో`క్కడిది యుదనని యెంచి, గంధర్వమాయచేఁ బ)వరరూపధారియైయా స విూపమునఁగన్పడి, యూ మెచేతను, నామె చెలికత్తెల చేతను బార్ధింపఁ బడియుఁ జి వాట్లుదినియు నెట్టకేలక విథిలేక యొుడఁ బడినట్లంగీకరిగచి రతి వేళ . ౦ దామె గనులు దెరువకుండగను (రతి సమయములయందును మరణ మొందునపుడును మాయారూపము నిలువక నిజ స్వరూపము బయలు పడునని సాంపదాయము) తానా మెను సముతింపఁజేసి ま、2話き) పోవువజకు నా వెు దనను విడిచిపోకుండ నుండునట్లును సమయ మేర్ప జచి రనూ మొ యందుల కంగీకరింప నావూరూ పపరుఁడనేక కాలం బామెతో ని పభోగము లనుభవింవుచుండ నా మెగర్భవతియ య్యెను. తనయింటికడc దాను లేవియం జేసి తినవ్యహారములన్నియుఁ జెడిపోయె 3窓)d、 c దనతల్లిదండులు తనకై విలపించుచున్నారనియు నవిచక్క-c జేసికొని మరల వచ్చెదననియుఁ దెలిపి వరూధిని నొడం బజచి, వూ యాపవరరూప ధారియగు గంధర్వకుమారుం డెం"దేనిఁ జనియో, వరూధిని సమూహూర్తమున నొక్క బాలుని దివ్య తేజోయుతునిం యాపర్వతంబున నేవిడిచి త్మవలోకమునకుం బోయెను. అచ్చటి מיסיהול మునులాతనిం బెంచి పెద్దవానిని జేసి విద్యాబుద్ధులం Keవీరి, ఆతిని ‘ජ්,හ స్వరోచి. స్వరోచి, కళలనభ్యసించి ధనుర్విద్యా విశారదుఁడై యాపర్వ తమున విహరింపుచు నొకనాఁకొక శ్రీ యూర్తనాదమును వినియటకుఁ బఱు వె_త్తిచూడ నొక రాకు సుఁ డొక కన్యకా మణిని మింగివేయ
