పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/69

62

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

⁠

యటు గాన మాతల్లియందు సత్కృప నుంచి         యటకు రావలె నిపు డనఁగ రామ

⁠

తే.⁠

చంద్రుఁ డబ్జాప్తసుతుని లక్ష్మణునిఁ గాంచి మందహసితాస్యుఁడై హసుమంతుఁడనుట వింటిరే యన్న వారు భూవిభుని జూచి దేవ మీయిష్ట మని రంతఁ దెఱఁగునెంచి.

⁠ 219

క.⁠

మనమున దశరథతనయుం డనుమోదము నొంది వత్తునని చయ్యన న య్యనిలతనూజుని గని యి ట్లనియె న్గౌరవ మెసంగ నందఱు వినఁగన్.

⁠ 220

ఉ.⁠

మారుతపుత్త్ర నీమనవి మామది కిష్ట మొసంగె నిప్పుడా చారుతరాంజనాఖ్యవరశైలపథంబున వేడ్కఁ బోద మా దారిని వానరావళికిఁదప్పక చూపు మటంచుఁ బల్క న వ్వీరుఁడు సంతసించి కపివీరులఁ బిల్చి ప్రియంబు మీఱఁగన్.

⁠ 221

ఆ.⁠

వేంకటాద్రిమార్గ మంకం బెఱింగించి హరిసమూహవిభునియనుమతమున రామలక్ష్మణులను రహి మీఱ భుజములం దుంచికొని బలంబుఁ బెంచి నడచి.

⁠ 222

ఆ.⁠

నిక్క వేంకటాద్రి కెక్కుమార్గమునందు వరమునీంద్రు లెదురు వచ్చి నిలిచి బహువిధముల రామభద్రుని వినుతించి యిట్టు లనిరి కీర్తి యినుమడింప.

⁠ 223

ఉ.⁠

రామనృపాల ఘోరతరరావణశౌర్యవిఫాల భవ్యసు త్రామ సురార్యయోగిజనతాపసపాల కృపాలవాల శ్రీ

⁠