పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/417

410

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

క.⁠

చెప్పితి విచ్చట వరుసగఁ దప్పక వింటిమి మహాముదం బొదవెను నీ గొప్పతనం బింతంతని యప్పప్పా పొగడ శక్య మగునె మహాత్మా.

⁠ 360

చ.⁠

అని ఘనశౌనకాదిమును లందఱు గౌరవ మొప్పఁ బ్రస్తుతిం చిన విని సూతుఁ డిట్లనియె సింధుసుతాధిపుఁ డైనపద్మలో చనునిచరిత్రము ల్వొగడ శక్యముగాదు విధాత కైన నే నొనరఁగ మీకటాక్షమున నూహకుఁ దోఁచినయట్ల చెప్పితిన్.

⁠ 361

సీ.⁠

అనుచుఁ బల్కిన రోమహర్షణుసుతుఁ జూచి         మును లిట్టు లని రాదిమూల మైన విష్ణుఁడ పాషాణవిగ్రహ మై యుండు         హేతువే మన సూతుఁ డిట్టు లనియె ననఘాత్ములార శ్రీహరి స్వస్వరూపంబు         నందఱకును జూపఁ డందువలన దనచిహ్నములు సర్వజనులు చూచి తరించు         టకుఁ గృప లోకవిడంబనముగఁ

⁠

తే.⁠

దాము పాషాణమృత్తికదారుమూర్తు లందు దీపించి భూలోకమందు వివిధ పుణ్యనామంబులను దాల్చి పూజగొనుచు వారి కిష్టార్థముల నిచ్చు భూరికృపను.

⁠ 362

వ.⁠

ఇవ్విధంబున నొప్పు నర్చావిగ్రహచిహ్నంబుల నీక్షించి హరి చిహ్నంబు లిట్టివని తెలిసి యీచర్మచక్షుస్సులతోఁ జూచిన విగ్రహంబులు మనోదృష్టికిఁ బ్రత్యక్షంబు లగుచుండఁగ హరి వారిమనోమాలిన్యనివారణంబు సేయుచుండుం గావునఁ

⁠