పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/364

పంచమాశ్వాసము

357

⁠

పిలిపించె నిఁకనైనఁ బ్రేమమై నురమునం         దుంచును గద యని యెంచి నమ్మి వచ్చితి శ్రీరమావనిత నాహరి తేఱఁ         జేసినవిధము చూచితిని గనులు

⁠

తే.⁠

చల్లనాయెను నేను నాచలము దీఱ నేమి సేయుదు నను గ్రోధ మినుమడింప శ్రీశునేత్రాబ్జములనిండ శీతకిరణ జాలమును జొన్పి ముకుళింప సరగఁజేతు.

⁠ 176

తే.⁠

రెండుజాములు దనుక యీరీతి మేను మఱచి నిదురించు మోబావమఱఁది యనుచు హెచ్చి హిమకిరణుఁడు శాపమిచ్చెనేమొ యనఁగ హరి నిద్రవోయె దేహంబు మఱచి.

⁠ 177

తే.⁠

తలిరుఁబానుపుపై విశ్వతైజసులను నడచి ప్రాజ్ఞుని దాఁటి యఖండతుర్య మం దమరఁ బొంది తదతీత మైనసుఖము ననుభవించుచునుండెఁ బద్మాక్షుఁ డచట.

⁠ 178

క.⁠

అంతట నలరులపై శ్రీ కాంతామణి నిదురఁ జెందఁగాఁ జూచి కడుం జింతాక్రాంతమనంబున సంతోషము లేక చిక్కి సగమగుపగిదిన్.

⁠ 179

సీ.⁠

శుక్లపక్షమునాఁటిసోముఁ డాలోచించి         తలఁచె నిమ్మెయి రమాతరుణి కిచట నలుక దీఱిచి వక్షమం దుంచికొనియుండ         కాకాశరాజేంద్రునాత్మసుతను

⁠