పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/363

356

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

⁠

పూర్వదిక్కాంత నీక్షింపఁ బొసఁగుకరణి సరగ వచ్చుచునుండె నాచంద్రుఁ డంత.

⁠ 171

చ.⁠

వనగిరిసానుశృంగముల వారిజసంభవుఁ డాదిగా మహా మునులు శివుండు దిక్పతులు మోహము లొందగ నప్డు గామినీ జనములఁ గూడి యుండఁగను జక్రి మహానియమంబుతో సిరిన్ నెనరున వక్షమం దిడక నేల రచించు చిగుళ్లపాన్పులన్.

⁠ 172

ఆ.⁠

వకుళయొద్ద లక్ష్మి వల్మీకవివరంబు చెంతఁ జక్రియును వసించి యొక్క రొకరి నంటకుండు టుంట రాజు గని క లంక మొంది రోష మంకురింప.

⁠ 173

క.⁠

నాతోడఁ బుట్టి వెలసిన శ్రీతరుణీమణిని వేఱచేసిన దనుజా రాతికి నేఁ డుపకారము బ్రాఁతిగ నేఁ జేయ ననుచు పగఁ గనుఁగొనుచున్.

⁠ 174

తే.⁠

చెలువుగా హరియురమున నలరి భోగ లీల వెలయఁగ మును బవ్వళించులక్ష్మి రాగవిరహితయై కొండరాతిమీఁద నిపుడు శయనించియున్నది యెట్లు చూతు.

⁠ 175

సీ.⁠

మునియగు భృగుఁడు చేసినపని కలిగి కొ         ల్లాపురమందున్న లక్ష్మి నిటకు మొదటఁ బిల్పింపక మోసతోఁ దాను మా         యలు పన్ని తనకుం దలంటువేళ

⁠