పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/267

260

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

⁠

జని తనమందిరంబునకు సంతస మారఁగఁ బోయి భార్యచే నొనరఁగ నిచ్చి చెప్పి బహుళోత్సవము ల్నడిపించి యిట్లనెన్.

⁠ 214

తే.⁠

విను మయోనిజ యైనట్టితనయ నపుడు నీకు దేవుఁడు దయనిచ్చె నెమ్మి నెగడ బాగుగం బోషణము సేయు పడఁతి నీవు పుత్త్రచింత యిఁ కేల పో భూతలమున.

⁠ 215

క.⁠

తద్దయు నాతలిదండ్రులు ముద్దాఱఁగఁ బెంచుచున్న మురిపెము దనరన్ ముద్దులు సూపుచు జిలిబిలి సుద్దులు చెప్పుచును వేడ్కఁ జూపుచునుండెన్.

⁠ 216

సీ.⁠

ఆకన్య తమయింటి కరుదుగ వచ్చిన         ఘనలక్షణమున నాకాశరాజు భార్య గర్భము దాల్చెఁ బరమముదంబున         నైదవనెలను శుభావహముగ సీమంత మారాజు సేయించె నటుమీఁదఁ         బొలుపొంద నవమాసములు నెసంగె దశమమాసంబునఁ దరణి కన్యారాశి         యందుఁ బ్రవేశించినపుడు శుక్ల

⁠

తే.⁠

పక్షదశమియు రోహిణి భార్గవాస రంబు సాయంసమయమున రాజుగారి కెలమి పుత్త్రుండు పుట్టె భూతలమునందు జనులు వొగడంగ నానాఁడు సౌఖ్యముగను.

⁠ 217

వ.⁠

అప్పు డారాజేంద్రుడు సంతోషమగ్నుండై స్నానం బాచ రించి బ్రాహ్మణులకు నవధాన్యాదులు దానంబు లొసంగి నిజ

⁠