పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/211

204

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

⁠

వృషభాద్రియని పేరొందు. నంత మునులు తమనెలవులనుండి వచ్చి స్వామిని సన్నుతించుటం జేసి యద్దేవుండు వారియభీ ష్టంబు లొసంగి తిరోధానంబు పొంది, భూదేవీసహితుండై యిచ్ఛావిహారుండై యుండెనని చెప్పిన శతానందుని జూచి జనకుం డిట్లనియె.

⁠ 32

సీ.⁠

మునినాథ వృషభాద్రి యనుదాని కంజనా         చల మని పే రెట్లు గలిగెఁ జెపుము యాశతానందుఁ డిట్లనియెఁ గేసరియను         వనచరోత్తముభార్య తనకు సుతులు గలుగకుండుటఁ జేసి తలంచి మతంగ ఋ         షీశుని జూచి తా నిట్టులనియె బుత్త్రహీనుల కెందుఁ బుణ్యగతు ల్మహి         లేదంచుఁ దొల్తను వేదములను

⁠

తే.⁠

జెప్పియుండుటచే నాకుఁ జిత్తమునను భయము గదురుచు నున్నది దయను నాకుఁ బుత్త్రుఁ డెట్లు లభించునో పుణ్యరూప చెప్పుమని వేఁడ నమ్ముని యప్పుడనియె.

⁠ 33

తే.⁠

పొలఁతి యిచ్చటికిం బూర్వపు వలనొప్పు నుర్విఁ జనఁ జన నేఁబదియోజనాల దవ్వునం దనరారును ధాత్రి శ్రీనృ సింహనామాశ్రమంబు శ్వశ్రేయదంబు.

⁠ 34

వ.⁠

తదాశ్రమంబుసకు యామ్యభాగంబునం బ్రకాశించుచున్న నారాయణాద్రి ప్రదేశంబులం బరమపావనం బై యొప్పు స్వామిపుష్కరిణికి నుత్తరంబుగఁ గ్రోశమాత్రదూరంబునం

⁠