పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/144

తృతీయాశ్వాసము

137

తే.⁠

పొసఁగ మనుజులచే బాహ్యపూజలందు గుప్తముగ దేవపూజఁ గైకొనుచునుండు పరులు తను జేరి కోరిన వరము లిచ్చి మహిమఁ దనరారఁ జూపును మాధవుండు.

⁠ 57

ఆ.⁠

అల్పదానమైన నధికంబుగను జూచి స్వల్పపూజకైన సంతసించి పుణ్యమోక్షములను బొందించు దాసుల నెన్న వశమె వేంకటేశుమహిమ.

⁠ 58

క.⁠

ఘనవేంకటగిరిమహిమన్ మనసారఁ దలంచునట్టి మానవులకు నె మ్మనమునఁ గనిపించుచు దా నెనసినదయతోడ వరము లిచ్చుచునుండున్.

⁠ 59

సీ.⁠

అప్రాకృతుండు దానై ప్రాకృతునిరీతి         దేశప్రజలవెంటఁ దిరిగి తిరిగి తనమీఁదమోహంబు జనియింపగాఁజేసి         ప్రేమఁ జూపుచు వారిఁ బిలిచి పిలిచి నయభయంబులతోడ నాకొండ కిపుడు మీ         సొమ్ములు ముడుపులు దెమ్మటంచుఁ బలుకుచు వారివెంబడి నంటి ముల్లెలు         దెప్పించుకొంచును ధీరుఁ డగుచు

⁠

తే.⁠

వారపుడు వచ్చి సకలోత్సవములు వేంక టాద్రిమీఁదను జేయింతు రాఢ్యులగుచు నపుడు వారిని మెచ్చి భాగ్యంబు లిచ్చి మఱలఁ బంచుచునుండు సమ్ముదము నెపుడు.

⁠ 60