పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/143

136

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

సీ.⁠

ఆవేంకటేశ్వరుఁ డరుదుగఁ గలియుగం         బున ఘనమౌనముద్రను ధరించి యచట నర్చావిగ్రహంబుకైవడిగాను         గర్మనేత్రములకుఁ గానవచ్చు భక్తులతో నైనఁ బ్రత్యక్షమున మాట         లాడఁడు స్వప్నములందుఁ దగిన మాటలొప్పుగఁ జెప్పు మఱి యదేమనువేళ         కవ్వలఁ జుణుఁగు మాయావి యగుచు

⁠

తే.⁠

మానవులకెల్లఁ దనయందు మరులు గలుగఁ జేసి వారలవిత్త మార్జించుకొఱకు వారి కొకభీతిఁ బుట్టించి వారిచేత రూక లొప్పించికొని వారి బ్రోచు నవల.

⁠ 55

క.⁠

మోక్షము గోరుచు దేహా పేక్షను మది రోసి విడిచిపెట్టుచుఁ దనునే వీక్షించుభక్తజనులకు సాక్షాత్కారముగఁ జూపు సద్విగ్రహమున్.

⁠ 56

సీ.⁠

వైకుంఠముననుండి వచ్చియున్నవిమాన         మెక్కువగా వారి కొక్కవేళ దగఁ జూపు నప్పు డంతర్ధాన మొందించు         నానందనిలయంబునందు నిలిచి మొనసి యున్నటువలె జనులకుఁ గనుపించు         నంతర్విమానంబునంద యుండు నావిమానము దేవతావళులకుఁ జూపు         దీవించునరులకుఁ జూపకుండు

⁠