136
శ్రీరంగమాహాత్మ్యము
ఉ. క్రమ్మర వచ్చి ధాత ముని కట్టెదుఱన్ వసియిచి యక్కటా
యెమ్మెల కాచరించెదవె యీతప ముర్వికి నెల్ల దాయవై
సమ్మతమౌను మాకు నిది జాలును వేదములెల్ల రావనున్
నమ్మకు నాదుమాట వినినన్ విన వెన్నడు దెల్పఁగాఁ దగున్.
గీ. ఆయువల్పులు మానవు లందుమీఁద, బుద్ధియును గొంచె మఘములు బుట్టినిల్లు
కర్మవశ్యులు మీకు నాగమములకును, దలఁప నీ వూర కీరీతి దపము వలదు.
క. లోకంబులెల్ల గెలిచితి, వేకోరిక నెననిత్తు నేనని పలుకన్
నాకేల కోర్కె లేటికి, లోకంబులు నిగమలాభలోపము లైనన్.
గీ. తపము సేయుటయును యసాధ్యంబు గలదె, తపముచే ముక్తి మొదలు దుస్తరము లెవ్వి
కోరి నర్థంబు చేకొననేరకున్న, వాని తపమేల వ్యర్థజీవన మతండు.
క. నాతపముల నాతపముల, శీతలమును వాతములకుఁ జెదరక నిగమ
వ్రాతము నేరుతు ననవిని, ధాతయు మునువచ్చు త్రోవఁ దప్పక జనియెన్.
చ. మరల తపం బొనర్చె రవిమండలచండతపానలప్రభా
పరిధి నిరర్గళగ్రహితపద్మభవాండకరండజంబుగా
సరసిజగర్భుఁ డాకసము చాడ్పున నిల్చి వచించె వచ్చినన్
శరదముచాటున న్నిలిచి శస్త్రము లేచిన నింద్రజిత్తనన్.
శా. ఓరీ విప్రకులైకపాంసన కిరాతోద్యోగివై సృష్టి యి
ట్లౌరా చీఁకటిగ్రమ్మఁజేసెదు తపం బీపాప మెందారు నీ
కౌరా మానిసిదిండిహింసలకు లోనైనావు దుర్మార్గ నీ
ప్రారంభం బొనఁగూడనేర దిది నిర్భాగ్యప్రయాసంబునన్.
గీ. అనిన నాకాశమటు చూచి యమ్మునీంద్రుఁ, డిట్లనియె నీదుచే వర మీయ గాక
దూషణములకుఁ జొచ్చిన దోష మేమి, నీదులోనొచ్చె మారాడగాదు తనకు.
గీ. తపముచే మోక్ష మందంగ తపముచేత, పాపములు వాయుఁ దపముచే శ్రీపురాణ
పురుషుఁడగు శౌరిబొడచూపబొరయుటెంత, వేదమును బొమ్ము నీమాట గాదు వినుము.
క. ఏనె సదాచారాత్ముఁడ, నేని శ్రుతుల్ నిజములయ్యెనేని యసత్యం
బే నాడనేని తపమున, బూనిక నేరవేర్చువాఁడ బొమ్మని పలుకన్.
క. నలుమొగముల నమ్మాటకు, వెలవెలబారంగ ధాత విసువున జనియెన్
గలకల నగుమొగమున ముని, తిలకము తపమాచరించె దినకరుఁ డలరన్.
శా. సూర్యోపాస్తి యొనర్చి కుండలధరున్ జ్యోతిర్మయున్ భాస్కరున్
దిర్యగ్ స్థావర మాన వామర సముద్దీప్తున్ గిరీటాభు నం
