నవమాశ్వాసము
133
క. ఈ యెన్నిక లధ్యాపకు, లే యే నెలవులు వసింతు రెచ్చటికైనన్
బోయి చదువుచును ధార్మికుఁ, డాయన యిల యెల్లఁ దిరిగి యలయనిమదితోన్.
క. నియమవ్రతుఁ డభ్యస్తా, ద్యయనుఁడు నై మెలఁగుకతన నాయువు పెరిగెన్
లయమందక యతఁ డాగమ, చయలాభము నొందలేక చలమున నొకచోన్.
సీ. అవనీశ యతఁడు విద్యాతురాణాన్నసుఖన్ననిద్రాయని కలదుగాన
యాగమార్థము వార్థి యవగాహన మొనర్చ బాలికుండు దలంచులీల జపము
దశవర్తనముల్ మరు దశనుఁడై యైదేండ్లు తా నిరాహారియై పూని యెన్ని
సంవత్సరము లూర్పు సడలక యంగుష్ఠ మిల మోపి రెండుబాహులను జాచి
అమరవిభుచేత విఘ్నంబు లపనయించి, తపము గావింప బహ్మరంధ్రంబునందు
పొగలు వెడలెను పొగలపై నెగసె మంట, లభ్రయానంబులో గుడాకట్లు చెదర.
క. యోగీశ్వరతేజం బగు, యోగాసనల మల్లుకొని మహోద్ధతి నభమున్
భూగోళము దిశలస్థలి, భాగములై తల్లడిల్లె పరితాపమునన్.
మ. అది యింద్రుం డెఱిఁగింప ధాత విని బ్రత్యక్షాకృతిన్ నిల్చి బె
ట్టిదమైనట్టి భనత్తపోగ్నిఁబడి మాడెన్ విశ్వమే మెచ్చితిన్
మది నీకోరిక లిత్తు వేడుమన నమ్మునీంద్రుఁ డబ్జాసనున్
సదయాలోకునిఁ గాంచి కేల్మొగిచి యోసర్వేశ వాగ్వల్లభా.
క. ఆగమము లెల్ల నామది, లో గోరెదమనుచు నిలువ లోకేశ దయా
సాగర కట్టడసేయుము, వాగేశ్వరుఁ డనియె వేగ నలుమొగములతోన్.
క. వెఱ్ఱివాఁడు తపంబును వేడబంబు, గట్టుకొని జీవరాశికి కడలువెట్టి
నాదుసృష్టియు దెరచి తనంతమైన, యాగమంబులు సాధింతు వనితలంచి.
క. వేదములు వేదమయుఁడగు, శ్రీదయితుని మహిమ యొకటి చేఁజిక్కునని
ర్వేదమున నంగలార్చుట, మీఁదటి మిక్కిలి తపింప మేలే నీకున్.
గీ. వరము లేవైన నిచ్చెద వలదు తపము, తనదుమేలున కుర్వి బాధల పొదల్చు
వానిదియు నొక్కబ్రతుకెనా వనజభవుని, గాంచి భయభక్తితో ప్రభాకరుఁడు బలికె.
క. రావని యంటివి నిగమము, లేవెరవున దపముఁ జేసి యే గైకొందున్
గావలయు విద్య లన విని, యావనజోద్భవుఁ డదృశ్యుఁడై తొలఁగుటయున్.
శా. సప్తాశ్వప్రతిమానతేజుఁ డతిభాస్వంతాంతరంగుండు సం
తప్తాంగారకసన్నిభుండు నయి చిత్తం బాత్మవిత్తంబుగా
సప్తాశ్వుల్ తనచుట్టు సూక్ష్మభయదజ్వాలావళిం గప్ప ను
త్తప్తుండై తప మాచరించె భువనత్రాసంబుగా వెండియున్.
