నవమాశ్వాసము
133
శా. చేరంగాజని తేరిచూచి విహగశ్రేష్ఠుండ వెవ్వాఁడ వా
కారం బిట్టిదిగాని నీమధురవాక్యంబుల్ శ్రవోలంకృతుల్
వీ రెవ్వారలు నిన్నుఁ జేరియును జీవశ్రేణిచందాన ను
న్నారన్నన్ విని మందహాసమున భూనాథు న్విలోకింపుచున్.
క. ఎవ్వఁడనో యేను వీరలు, యెవ్వారలొ కొంద ఱేను నెఱుఁగననిన యే
నెవ్వఁడనో వీరలందఱు, యెవ్వరొ యనఁ జెల్లునయ్య యెఱఁగక యడఁగన్.
సీ. అనిన నిక్కంబేని నవనిమాట నృపాల యేను నెఱుంగక యిట్టులంటి
యేనెవ్వఁడనొ వీరలెవ్వరొ యన నేల వ్యర్థోక్తు లాడంగననిన రాజు
వ్యర్థోక్తులన నెట్లు వచ్చు విశేషార్థ మరయవేడియకాదె యంటి ననిన
పక్షి యిట్లను మంచిపలుకులే పలికితి పలుకు నర్థము నాకుఁ దెలియదనిన
నామజాతులు వేరయ్యు నాకు నొండు, తెలియదనవచ్చునే యను తెలివిడైన
బలుక నేననితలఁపు నాతలఁపు వేఱు, గాన నిట్లంటిననిన భూకాంతుఁ డనియె.
గీ. అండజాధీశ నీమాట నైన నాదు, జాతిభేదంబు లరయు నిశ్చయ మెఱింగి
యెఱుఁగననఁ జెల్లదన నిట్టితెరఁగు లోక, సవ్యసాధారణము నాకు సమ్మతంబు.
క. పరమార్థంబే పల్కితి, ధరణీశ్వర యనిన నీదు తలఁపెట్టిది నా
తెరఁగెట్టిదియో గాదను, వెఱవకు మెవ్వారు మనల విధ మేర్పరుపన్.
సీ. అనిన నీబుద్ధి మే లనఘ వివేకివి యాత్మస్వరూపంబె యడిగె దనిన
యెందునేని విశేష మెఱుఁగ వేడినవార లడుగంగఁ దగుచోట నడుగవలము
యన దేహధారుల మగుట నహంకృతి నిట్లంటి ననిన ధాత్రీశ్వరుండు
దేవ యాచార్యుండ వీవు నీదుస్వరూప మానతిండని మ్రొక్కినంత నలరి
పక్షి యిట్లను నీస్వరూపంబుఁ దెలుపు, మెవ్వఁడ వనంగఁ గేల్మోడ్చి యిందువంశ
జాతుఁడ సుకీర్తిరథుఁడు మజ్జనకుఁ డేను, జయరథుండను నితఁ డాత్మసచివవరుఁడు.
ఉ. రంగముఁ జూడవచ్చు సుకరంబగు పుష్కరిణిన్ మునిగి శ్రీ
రంగనివాసుఁ జిత్త మలరంగ భజించి పురంబుఁ జేరుచో
ముంగిట పెన్నిధానమయి మ్రోలవసించు నినుం బతంగరా
ట్పుంగవుఁ జూడఁగల్గె నిటఁ బొందిన మామకపుణ్యవాసనన్.
క. పేరెండకాకఁ బడు నరు, చేరువ నమృతంబుచెలమ చేకురుభంగిన్
గారుణ్యాంబుధి నిను నీ, మేరం గనుఁగొంటి నెంత మేలొనగూరెన్.
మ. అన నోభూవర నీకు నొక్కటి రహస్యం బౌపురావృత్త మే
వినుపింతున్ జలమెందు రాజులకు నేవెంటం బ్రశస్తంబుగా
