ద్వితీయాశ్వాసము
67
క. మవ్వపుటలరులు గోసెను
క్రొవ్వాడినఖాంకురములఁ గొమరు దలిర్పన్
బువ్వారుబోఁడి యొక్కతె
నవ్వులు బువ్వులును జడిగొనన్ సురపొన్నన్.137
సీ. చటుకున నడచి రసాలంబు నొక్కతె
ననిపించి యాప్రసూనములు గోసెఁ
జులుకఁగాఁదన్ని యశోకంబుఁ [1]బూయించి
విద్రుమాధరి యోర్తు విరులు గోసెఁ
నవ్యరీతులఁ బ్రేంకణము వికసింపించి
వనిత యొక్కతె ప్రసవములు గోసె
సమదరాగస్థితి సంపెంగ విరియించి
చంద్రాస్య యోర్తు పుష్పములు గోసెఁ
తే. గలికిచూపులఁ బరువంబుగా నొనర్చి
తిలకమునఁ బూవు లొకవేల్పుతెఱవ గోసె
నిండుఁగౌఁగిటఁ గొరవి మన్నించి యొక్క
సురతలోదరి యలరుమంజరులు గోసె.138
వ. మఱియును బురందరపురారవిందలోచనలును లోచనానందకరంబులగు
తరులతాంతరంబుల లతాంతంబులు దెచ్చి రేకు మడంగకుండఁ, గందకుండ,
మకరందంబు చిందకుండఁ, దేఁటి గ్రోలకుండ, బరాగంబు రాలకుండ,
మేనకాహస్తంబునకు నిచ్చిన నాహస్తిరాజగమన యానవీనప్రసూనంబుల
ప్రసూనశరదమనమూర్తియగు విశ్వామిత్రుపాదపద్మంబులకు సమ
ర్పించి దండంబు పెట్టి లేచి సమీపంబునం బూచినసహకారంబునీడ నొక్క
పాదం బాకుంచితంబుగాఁ దరువున నొఱిగి యొయ్యారంబున నొసలి
చిట్టంటుజెమట మాటిమాటికిఁ గొనగోర మీటుచు దుంటవిలుకాని
మోహనశక్తియుంబోలె నున్నయెడ.139
- ↑ రాయించి
