| గీ. | నంత కావ్యుఁ డలిగి యల్లుని నతిజరా, పీడ నొందుమని శపించుటయును | 295 |
| వ. | కొడుకుల రావించి యందు నగ్రనందనుండైన యదువున కిట్లనియె. | 296 |
| ఉ. | తామసుఁడై యకాలము గదా యని యెంచక మించి నీదుమా | 297 |
| వ. | యదుండును జరాగ్రహణంబున కంగీకరింపకయున్న రాజ్యంబున కర్హత లే | 298 |
| ఉ. | సాగిలి మ్రొక్కి లేచి కరసారసము ల్ముకుళించి యోమహా | 299 |
| వ. | ఇట్లు పూరుండు యౌవనం బిచ్చిన బుచ్చుకొని యయాతి తనజర పూరున కిచ్చె, | 300 |
| చ. | విసువక యెన్నినా ళ్లనుభవించిన శాంతి వహించ దెంతక | 301 |
| క. | దంతములు వదలె కేశము, లెంతయు పలితంబు లయ్యెఁ దృష్ణయు బ్రతుకన్ | 302 |
| ఉ. | పూనిక భూరివైషయికభోగమహానుభవంబు చేయఁగా | 303 |
