70
వాసిష్ఠరామాయణము
| | మాని యొ త్తిలి నవ్వుచుఁ దాన తనదు | 194 |
| ఉ. | ఊరక యున్నఁ జూచి వెఱఁ గొందుచు నే నటు వోవ నొక్కచో | 195 |
| వ. | ఒక్కమహాంధకూపంబునం దురికె. నతండె కాఁ డట్టిపురుషుల ననే | 196 |
| సీ. | అయ్యరణ్యంబు దా నది మహాసంసార, | |
| గీ. | తాప మాతండు సేయురోదనము, హాస్య | 197 |
| వ. | అని పితామహుఁడు తనకుఁ దొల్లి సెప్పినకథాక్రమం బెఱింగించి | 198 |
| గీ. | గోరి యాత్మవివేకంబు కొంత గలిగి | |
