వాసిష్ఠరామాయణము
| ఉ. | అక్కట యస్తమింపని వియన్మణిభంగిని మీ వివేక మిం | 144 |
| చ. | అనుడు నృపాలుఁ డి ట్లనియె; నంగన నీ వతిపుణ్యశీల, వీ | 145 |
| వ. | అట్లేని చోరులను బాపకర్ములను రాజుద్రోహులను నీకు భక్ష్యంబుగా | 146 |
| క. | ఈసూచితవృత్తాంతము | 147 |
| క. | రాగాదిదోషదూషిత | 148 |
| వ. | మఱియు నీ యర్థంబున సకలశ్రుతిభూషణంబును ననిందితంబును | |
