ద్వితీయాశ్వాసము
61
| | బావనత నొందెనని యా | 138 |
| వ. | మద్వాక్యంబులకుం దగినయుత్తరంబులు నీవునుం జెప్పుదు గాక యన | 139 |
| సీ. | జగములు లేమి నిశ్చయముగాఁ దెలిసిన | |
| గీ. | గోటికోట్యంతరంబులఁ గొమరు మిగిలి | 140 |
| గీ. | వెలయ విశ్వాత్మకుఁడు నాఁగ విశ్వములును | 141 |
| వ. | అని చెప్పుటయు. | 142 |
| క. | వెన్నెలఁ గన్న కుముద్వతి | 143 |
