పుట:వాసిష్ఠరామాయణము (మడికి సింగన).pdf/59

58

వాసిష్ఠరామాయణము

⁠

నాకూన వత్స కర్కటి చేకొని యాహారచింత చేయుము నెమ్మిన్.

⁠ 120

వ.⁠

మూఢులను దురారంభులను దుర్వ్యసనులను దుర్దేశవాసులను వెకి భక్షింపుము. అనుచు నిర్దేశించి చనుటయు బాహ్యకర్మంబులు మఱచి నిర్వికల్పసమాధి ననేకదివ్యవర్షంబు లుండె. బెద్దకాలంబు నకుఁ చిత్తచలనం బగుటయు పూర్వస్మరణంబున బుభుక్షాతృష్ణలు వేల్పం దొణంగిన నొక్కనాఁడు.

⁠ 121

ఉ.⁠

అచ్చపలాత్మ నొంటిగతి నాఁకటి కోర్వఁగలేక నొంటిమై వచ్చునెడన్, విదేహజనవల్లభుఁ డన్నడురేయి మంత్రితో నిచ్చలు వేఁట వచ్చి చరియింపఁగ, నవ్వనభూమిఁ గర్కశం బచ్చుపడంగ వారిఁ గని యార్చుచు నిట్లని పల్క్ నుగ్రతన్.

⁠ 122

క.⁠

ఈశర్వరి నిద్దఱును దు రాశలఁ జనుదెంచి నాకు నగపడితిరి; య క్లేశత మీరక్తము లా పోశనముగఁ బీఁచమణఁచి పుచ్చెద మిమ్మున్.

⁠ 123

వ.⁠

కా దేని నాయడిగిన ప్రశ్నంబుల కుత్తరంబులు సెప్పి ప్రాణంబులు గాచికొం డని పల్కి, మఱియు ని ట్లనియె.

⁠ 124

సీ.⁠

ఏకమై యుండి యనేకసంఖ్యలు గల         యణువులోఁ జెంది బ్రహ్మాండలక్ష లంబుధిలో బుద్బుదారములభాతి         నుండఁగ నవకాశ మొదవునట్టి యాకాశ మెద్ది? దా నరయ నేమియు లేక         యించుక గలవస్తు వెద్ది గలదు? నడుచుచునుండియు నడువనివాఁ డెవ్వఁ?         డుండక నుండియు నుండు నెవ్వఁ?

⁠