పుట:వాసిష్ఠరామాయణము (మడికి సింగన).pdf/53

52

వాసిష్టరామాయణము

⁠

నతిజడుఁడు నశుద్ధమతియు నగునాతనికిన్ ధృతి సత్తు గాని జగములు మతి దృఢమై వజ్రసారమయ మగు ననఘా.

⁠ 87

వ.⁠

మఱియు బాలునకు బేతాళుండు మరణాగతదుఃఖం బొనరించునట్లు ను, మృగంబుల కెండమావు లుదకంబై తోఁచునట్లును, మూఢునకు నసత్తయినజగంబు సదాకారం బై దుఃఖం బొదవించుచుండును. కన కం బెఱుంగనివానికిఁ గనకమయం బగు కటకంబు కటకం బనుబుద్ధియ కాని హేమం బని యెఱుక లేనియట్లు పురాగారనగరనరేంద్రభాసు రం బగు నీ ప్రపంచంబునందుఁ బ్రపంచం బనుబుద్ధియ కాని పరమాత్మ బుద్ధి వొడమనేరదు. అహంకారయుక్తం బగునీవిశ్వంబు దీర్ఘస్వ ప్నం బని యెఱుంగుము. ఈ జాగరభ్రాంతి కలలయందుఁ దోఁచిన పురుషులయట్ల యని యనేకదృష్టాంతంబు లుపన్యసించి భారతి మఱియు ని ట్లనియె.

⁠ 88

సీ.⁠

సర్వగతంబును శాంతంబుఁ బరమార్థ         ఘనమును శుచియును ననుపమంబు నాతతంబును బరమానందమును జైత్య         చిన్మాత్రతనువు నచింత్యతమము సర్వగతము సర్వశక్తియు సర్వాత్మ         కంబును దానయై గలిగియుండు నెక్కడ నెక్కడ నెబ్భంగి నుదయంచు         నక్కడ నీరూప మగునృపాల;

⁠

గీ.⁠

నీవు లీలార్థ మిట్లు వర్ణింపబడితి తివిరి సిద్ధాంతదృష్టిని దృష్ట మయ్యెఁ బోయి వత్తుమె నీకు నభ్యుదయ మనుచు వనిత లివురు నరిగిరి మనుకులేశ.

⁠ 89