పుట:వాసిష్ఠరామాయణము (మడికి సింగన).pdf/52

ద్వితీయాశ్వాసము

51

⁠

విభుం డాత్మగతంబున 'నోహో యతివిస్మయం బగుసంసారమా య యిమ్మహాయోగినులకతంబున నాకుం బరిజ్ఞాతం బయ్యె' నని పలికి వారలం గనుంగొని ముకుళితకరకములుం డయి యిట్లనియె.

⁠ 82

క.⁠

వనజాక్షులార వినుఁ డీ తను వెడలినదినమునకును దగ షోడశహా యనము లయి పెక్కుగార్యము లును బంధులు మిత్త్రగణములును దోచె మదిన్.

⁠ 83

వ.⁠

అనిన విని వాణి యి ట్లనియె.

⁠ 84

సీ.⁠

ఉహింప మృతిమహామోహమూర్ఛానంత         రంబున నీ కిట్లు రాజఋషభ యాలోకమును భాసి యమ్ముహూర్తమునను         నాయింటిలోనను నలఘుసర్గ విభ్రమం బుదయించె వేఱె యాకాశని         ర్మల మైనయట్టి యామనమునందు విలసిల్లు వ్యవిహారవిభ్రమకృత మైన         యీప్రతిభాస నీ కిచటఁ బుట్టెఁ

⁠

గీ.⁠

బరఁగఁ బదియాఱువర్షాలప్రాయ మగుట తలఁపఁ గలలోన నొకముహూర్తంబునందు వర్షశత మగు నేమాయవలన నెట్ల నదియ యీజాగరభ్రాంతి యని యెఱుంగు.

⁠ 85

మ.⁠

పరమార్థంబునఁ బుట్టుట ల్మడియుటల్ భావింప లే వెన్నఁడున్, నిరుపాధిస్థితిశుద్ధబోధమయ మై నీయందు నీ వుండితి, ట్టిరువారన్ సకలంబు గన్గొనుచు నొం డీక్షింప వొక్కింతయున్, బొరి సర్వాత్మతఁ జేసి నీవ జననంబుం దాల్తు నీయం దొగిన్.

⁠ 86

క.⁠

వితతపదార్థారూఢుఁడు

⁠