పుట:వాసిష్ఠరామాయణము (మడికి సింగన).pdf/226

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పంచమాశ్వాసము

225

చ. అపగతసంసృతిభ్రముఁడు నాత్మరతుండును నైనయోగి కే
     నెపమున నెందుఁ జిహ్నము జనింపదు. కామవిషాదరోషలో
     లుపగుణమానమత్సరవిలోపము సేసి యనామయస్థితిన్
     జపలత లేక యుండుటయె శాశ్వతచిహ్నముగాని రాఘవా.263
ఉ. జీవులకారణంబు విను చిత్పదదూరత నుండ్రు, కర్మముల్
     ద్రోవఁగరాక వారి సుఖదుఃఖము లేపడగించుచుండు; నా
     స్థావశవృత్తి బంధమును, దానివిముక్తియ, ముక్తి, గావునన్
     నీవును నట్ల హృత్కలన నిల్పఁగ సౌఖ్యము నొందు రాఘవా.264
వ. గ్రాహ్యగ్రాహకసంగంబుల సావధానుండవై సంకల్పంబులం దొఱంగి
     సుఖింపుము. తత్త్వజ్ఞులు గతార్థంబునకు వగవరు; భవిష్యద
     ర్థంబునకుఁ, జింతింపరు; క్రమప్రాప్త మగువర్తమానార్థంబు గ్రహిం
     తు రదియునుంగాక.265
సీ. ధీరజీవునకును ద్రివిధరూపంబులు
                    స్థూలంబు, సూక్ష్మంబు, తుదిఁ బరంబు;
     నందుఁ బరముఁ బట్టి నా రెంటి విడువుము;
                    కరపాదమయ మైన కాయ మెందు
     స్థూలంబు నా భోగధుర్య మౌ, మఱియు, సూ
                    క్ష్మంబునా సంకల్పమయమనంబు,
     అతివాహికమ నానగు నది; మఱి యనా
                    ద్యంతచిన్మాత్రంబు నై వికల్ప
గీ. రహితమై యున్నయదియు పరస్వరూప;
     మదియె మూఁడవరూ పగు; ననిన విభుఁడు
     స్వప్నజాగ్రత్సుషుప్తినిష్ఠంబుగాని
     తుర్య మెఱిఁగింపు మౌనిశార్దూల యనుడు.266