పంచమాశ్వాసము
199
ననవుడు సాధ్వివాక్యముల కర్థ మెఱుంగక యానృపాలుఁడున్.131
వ. వనితా పడుచుఁదనంబున నసంగతంబు లాడెద వని లేచి చనుటయుఁ
జూడాల యాత్మగతంబున.132
గీ. ఇతనికర్మబంధ మందాకఁ బొలియదో?
యుడుగ కేను నిచట నుండ నేల?
ముక్త నైతి, యోగమున నభోగమనాదు
లాచరింతుఁ గాక, యని తలంచి.133
చ. సతియు సమాధియుక్త యయి సంవిదుపాయము తండ్రి నిచ్చలున్
సుతునకుఁ దెల్పుభంగి మృదుసూక్తులఁ దెల్పుచు నున్ననైనఁ ద
త్పతి తెలియంగలేఁడు పసిబాలుఁడు విద్య లెఱుంగలేని యీ
గతి నొకకొన్నియేండ్లకును గాంచి యెఱుంగక వేఁడ నాసతిన్.134
వ. ఇవ్విధంబునఁ జిత్తవిశ్రాంతిరహితుండై న యాశిఖిధ్వజునకుఁ జూడాల
తన యోగసిద్ధులు నిచ్చలు శూద్రునకు యాగక్రియ లెఱింగించినట్టు
లెఱింగించుచు నుండె. నని శిఖిధ్వజోపాఖ్యానంబు సెప్పి, వసిష్ఠుండు
గురూపదేశంబున విజ్ఞానహేతు వగునని యీయర్థంబున కిరాటో
పాఖ్యానంబు గల దాకర్ణింపు. మనిన విని రామచంద్రుం డమ్ముని
చంద్రున కి ట్లనియె.135
గీ. యోగివర్య సిద్ధయోగిని యైన చూ
డాల దెలుపఁ దెలియఁ జాలఁ డయ్యె
నకట యార్తుఁ డైన యాశిఖిధ్వజుఁడును,
నెవ్వ రింక దీని నెఱుగఁగలరు.136
చ. అనిన మునీశ్వరుండు ౼ మనుజాధిప యెందు గురూపదేశ మి
ట్లన యొకత్రోవ చూపు, మఱి యావల శిష్యుని సిద్ధబుద్ధి దాఁ
గనుఁగొను నన్న ౼ రాముఁడు జగంబున నిట్టిగురూపదేశ మే
యనువున నాత్మబోధకు నుపాయ మగున్ బుధవర్య సెప్పవే.137
