154
వాసిష్టరామాయణము
నొకఁడన, రెండు లేవు సుఖ మొందిన నూఱకయున్న లెస్స; యం
చొకగతి నుండుసజ్జనుఁడె యుక్తికి మిం చగు రాఘవేశ్వరా.215
వ. ఎ ట్లనిన వంధ్యయు నవంధ్యయునన సంసక్తి రెండువిధంబులై యుండు.
నందు వంధ్య కేవలసంసారం బొదవించి నిష్ఫలిత యై ప్రవర్తిల్లు.
మఱియి నవంధ్య ముక్తిప్రదాయిని యగు. నందు.216
సీ. ఆత్మతత్త్వజ్ఞాన మందక దేహాది
వస్తుజ యై త్రిప్పు వంధ్యశక్తి
యరయంగఁ గాలసూత్రాసిపత్త్రాదినా
రకములు నంతఃపురములు దలఁపఁ,
సత్సంగు లగువారు తగునారకాగ్నికి
నీరసేంధనము లై నిగుడువారు.
మఱియు నవంధ్య యాత్మజ్ఞాన సత్య వి
వేకజ సంసారవిగత యండ్రు.
గీ. అట్టిశక్తిని శంఖభచక్రాబ్జహస్తుఁ
డిచ్చ వే పొంది జగమున నేలుచుండు
సకలసిద్ధులు లోకపాలకులు మునులు
నుండుదురు దానివశమున నురుగుణాఢ్య.217
గీ. బర్హిపింఛాగ్రతరళంబుభంగి విరియు
మేరుతుల్యంబు లోను నై మెఱయుచున్న
యమ్మహాత్ములు శుద్ధబుద్ధాంతరంగు
లట్టిశక్తిని విహరింతు రనుదినంబు.218
క. విను భవపాశచ్యుతుఁ డై
మునుకొని దేహాభిమానములఁ దొఱఁగిన యా
ఘనుఁ డురుచిద్రసమున న
ల్లనఁ గరఁగును జలములోనిలవణము భంగిన్.219
