144
వాసిష్ఠరామాయణము
వ. తత్ప్రాణంబులు పూరకక్రమంబున భజియించి చేతనామృతమధ్యగ
తంబు లై తదాకాశంబునం గళాకాష్ఠారూపపరిపూర్ణుం డై వెలుం
గుచున్న సుధాకరబింబంబునం బొంది హిమస్పర్శసుందరం బగుశీత
కళత్వంబు దాల్చిన రసాయనసుధాధారాసారంబునం దోఁగి సంపన్నం
బు లయ్యె నంత.161
ఉ. ఆ యతి తొల్లి దగ్ధమగునంగముఁ దద్రసధారఁ జల్లగాఁ
జేయుచుఁ జంద్రబింబరుచిఁ జెన్నెసలారఁగఁ జూడఁ జూడ నా
రాయణరూప మయ్యెఁ గనకాంబరశార్ఙ్గగదాసిశంఖచ
క్రాయుధహారకుండలసితాంబుజనేత్రకిరీటచిహ్నుఁ డై.162
వ. అంత రసాయనమయంబు లగునతనిప్రాణంబులం దచ్ఛరీరంబు పూ
రించి తదంతఃకుండలి నిండించె నయ్యవసరంబున.163
సీ. ఆవిష్ణురూపసంయమి నిర్వికల్పస
మాధి కుద్యోగించి; యంతరంగ
మునఁ దోఁచు ప్రతిభాసముల మనంబునఁ జేసి
యసిధార నురు లెట్టు లట్లు త్రుంచె,
నా వికల్పము లెల్ల నణఁగిన హృదయాంబ
రంబున నర్కచంద్రములఁ గప్ప
కజ్జలపంకంబుగాఁ బర్వుచీఁకటి
సడలించి మీఁదితేజంబు గాంచి
గీ. కొలను సొచ్చిన యేనికకొదమ భంగి
నదియుఁ దునుమాడ, తేజోమయాంధకార
మోహనిద్రలు దొఱఁగి యిమ్ముల వెలుంగు
నట్టివిశ్రాంతిదశ నొందె నతనిమనము.164
వ. ఇట్లు విశ్రమించి తద్ధ్యానానుసంధానంబున నాత్మసంవిత్పరిస్పందం
బునం జేసి కనకంబు మంజీరం బైనయట్లు విశ్వరూపం బగుచిన్మయ
