చతుర్థాశ్వాసము
141
జాలం బడి చవులఁ దగిలి చచ్చెదు సుమ్మీ,
గాలం బెరచవి మ్రింగిన
మీ లుడిగి యణగినట్లు మిన్నక మనసా.146
గీ. నేత్రవృత్తిఁ దగిలి నెలఁతలు మొదలైన
దృశ్యసుఖము మరగి తిరిగి తిరిగి
మంటలోన నుఱికి మడిసిపోయినయట్టి
మిడుతవోలె గాలి చెడకు మనస.147
క. నాసావృత్తులఁ బడుచు దు
రాసం దనువనజకోటరములోపల నీ
వాసల సుడివడకుము కమ
లాసక్తినిఁ జిక్కినట్టియళిగతి మనసా.148
క. హరిణ కరి ఝష శలభ మధు
కరములు నొక్కొకటఁ గ్రాఁగెఁ, గడు నింద్రియముల్
పరువడి నన్నియు నిన్నుం
బొరి నడవఁగ నెట్లు సుఖముఁ బొందెదు మనసా.149
క. చిత్తమ వాసన లన్నియు
నత్తిన బంధంబుకొఱకు నగు; నేగతి నీ
వత్తెఱఁగు విడిచి శాంతము
పొ త్తయిన ననంతజయము పొందెదు సుమ్మీ.150
గీ. నీవు చెప్పి నట్ల నిత్యంబు సేయుచు
నేల బేల నైతి నివ్విధమునఁ!
దగువిచారవంతు లగుమహాత్ములయెడ
నీవు లేక యునికి నిజము మనస.151
క. భూరిపరమాత్మతత్త్వము
కారణ మగు నీకు; నందుఁ గలసితివేనిన్
