138
వాసిష్ఠరామాయణము
గీ. వలయు సంకల్పభోగవిసర్జనంబు;
ఎల్లకాలంబు దానన యుల్ల మణఁగఁ
జేయు; మంతట భావన స్థితి భజింప
నోపు; శక్తియు నీ కబ్బు నురుగుణాఢ్య.131
సీ. తాఁ గానివస్తువు తన్నుఁగా గల్పించు
పుత్త్రదారాదుల మైత్త్రిచేత,
నహమకా మమతల ననిశంబు గల్పించు
నిదియ నాయది యను నీహచేతఁ,
గణఁగి యాధివ్యాధిగతుల హేయాహేయ
మతులఁ దద్వస్తుసంతతులచేత,
లలనామణీద్రవ్యలాభలోభములచే,
నాపద సుఖవిషయములచేతఁ,
గీ. దెగనియాశాపయఃపానతృష్ణచేత,
నమిత మగుచున్న భోగభోగములచేతఁ,
బ్రకటితాష్టావధానచోరకులచేతఁ,
జిత్త మంతంత నభివృద్ధిఁ జెందుచుండు.132
వ. అట్లు గావున నట్టిచిత్తంబు పెంపు విచారింప నుద్దాలకుండునుం బోలె
నంతర్విచారదృష్టి నిన్ను నీవ కనుంగొని సుఖింపు. మనిన రామచం
ద్రుండు ప్రాంజలియై— మునీంద్రా, ఉద్దాలకుం డెట్టివిధంబున నాత్మా
వలోకనంబు చేసి చిత్తంబుఁ గెలిచి పరమసిద్ధికిం జనియె? నవ్విధం బా
నతిం డని యడిగిన నమ్ముని పురాణపురుషున కి ట్లనియె.133
ఉద్దాలకోపాఖ్యానము
సీ. ఉద్దాలకుం డనునొకమహాముని గంధ
మాదనంబునఁ దపోమహిమ నిల్చి,
మతిశూన్యతను డించి యతివివేకంబునఁ
