118
వాసిష్ఠరామాయణము
భూమీరుహం బెండిపోక యున్నె?
గీ. యనిన నమ్ముని౼వాసన లణఁపవలయు;
నవి యణంపంగ రెం డుపాయములు గలవు,
ధేయ మన నేయ మన; నీవి దేటపఱుతు
చిత్తగింపుము; రామ రాజీవనయన.28
వ. అవి యెయ్యవి యంటేని.29
మ. ఇవి నాప్రాణము, లీపదార్థములు నా కేప్రొద్దు ప్రాణంబు, నా
కవి యెందున్ వెలి గావు, వీని విడి నే నెట్లుందు? నంచుండు నీ
యవిచారం బెడలించి, ద్రవ్యములయం దాసక్తి చాలించి, కృ
త్యవిధుల్ శీతలభాతిఁ జేయుటయ ధేయత్యాగ మౌ రాఘవా.30
గీ. సర్వమును నేన యనుబుద్ధి సర్వ మైన
వాసనాక్షయ మొనరించు వరుసఁ; దాన
మనముతోడనె దేహసంబంధ మెడలు;
నదియ చూవె నేయత్యాగ మమలహృదయ.31
క. తనర నహంకృతి యనువా
సనవలనఁ దొఱంగి మిగుల శాంతాత్మకుఁ డై
మను నాధేయత్యాగిని
విను జీవన్ముక్తుఁ డండ్రు విమలవివేకా.32
క. కర్మములను వాసనలను
నిర్మూలము గాఁగ విడిచి నిఖిలము దానౌ
ధర్మము నేయత్యాగం;
బర్మిలి నాతండె ముక్తుఁ డర్కకులేశా.33
క. ధేయత్యాగవిలాసత
నాయత మగుపూర్ణదృష్టి నంతయు నీవై
పాయక జీవన్ముక్తుఁడ
