| సీ. |
పరిపాకగతి [1]మీఱఁ [2]జఱచెనో యన, దేహ | మెల్లను నరలచే దెల్లఁబాఱ,
[3]ద్విజములై, కానివి దినిన కీడును బోలె, | దంతంబు లిలఁ బతితములు గాఁగ,
ముదిమితొయ్యలి తన్నుఁ గదిసిన సాత్త్వికో | ద్గమ మయ్యెనో, యనఁ గంప మొదవఁ,
బ్రాయంబు గోల్పడఁ బటుశోకమునఁ బోలె | నేత్ర[4]గోళంబుల నీరు గ్రమ్మ,
|
|
| తే. |
వార్ధకం బను భూతంబు వచ్చి తన్ను | నలమినప్పుడు పుత్రకాంతాదిమోహ
పారవశ్యంబు వదలక పార్థివేంద్రుఁ | డుత్సుకత నుండె, నంతలో నొక్కనాఁడు.
| 222
|
| చ. |
కొడుకులు నాఁడుబిడ్డలును గోడలు కొమ్మలు పౌత్రవర్గమున్
దడయక చుట్టును న్మెలఁగఁ, దానును భార్యయు సమ్మదాశ్రులన్
జడిగొనఁ జూచుచున్నపుడు, సౌధతలంబునఁ గాలుజాఱి, యా
పడఁతుక గూలి యాక్షణమ ప్రాణవియోగము నందె, నందినన్,
| 223
|
| తే. |
భూవరేణ్యుండు సతిఁ జూచి, పొక్కిపడుచు | హా! పతివ్రత! హా! మనోహరశుభాంగి!
హా ! [5]ప్రియాంగన! ననుఁ బాయ [6]నగునె నీకు? | ననుచుఁ బలుమారు శోకించు నవసరమున.
| 224
|
| క. |
వెడ మాయఁ గనిన కలకై | యడలెడు భూపాలుచంద మారసి, నగుచుం
దొడ చఱచి, మేలుకొలిపిరి | తడయక యవ్విభుని మునులు దయ యిగురొత్తన్.
| 225
|
| వ. |
ఇట్లు మునివరప్రబోధితుండై, మయూరధ్వజుం డదరిపడి లేచి, ముహూర్తమాత్ర
స్వప్నంబునఁ జిరకాలానుభూతంబులగు సుఖదుఃఖంబుల కచ్చెరుపడి, యాస్థానంబుఁ గలయం
గనుంగొని, పశ్చాత్తాపంబున లజ్జా[7]నమితకంధరుండై , చిన్నవోయియుండె. ఆ సమయంబునఁ
గులగురుండగు వశిష్ఠమునీశ్వరుం డతని నాలోకించి, నగుమొగంబుతో నిట్లనియె.
| 226
|
జీవితములు స్వప్నానుభూతులు
| తే. |
తగునే నీ కిట్లు భూవరోత్తంస! మద్య | పానగోష్ఠియు, గోమాంసభక్షణంబు,
నధమమాతంగభామాసమాగమంబుఁ | బతితగృహభోజనముఁ జేయఁ బాప మనక?
| 227
|
- ↑ జఱ - ర,క; జూడ - మా,త
- ↑ జెఱచెనో - త, తా, తీ
- ↑ ద్విజనులై - తీ
- ↑ గోళంబు కన్నీరు - తి,తీ,హ,ర,క
- ↑ ప్రియా ననుఁ బాయఁగ - తీ
- ↑ దగునె (యతి?) - తీ. భిన్న ప్ర.
- ↑ సహితమానసుండై - క
