పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/277

పంచమాశ్వాసము

181

తే.⁠

వినుము భూపాల! మత్పుత్రి వనజగంధి | కమలహూతి [1]యనా నొక్కకన్య గలదు, రూపలావణ్య మధురానులాపసుగుణ | రత్నమంజూష, దానికి రమణు లీడె?

⁠ 208

సీ.⁠

తలిరుజొంపముల మార్దవము, కాంచనకాహ | ళముల పొంకము, కరభముల తీరు, ఘనసైకతము పెంపు గగనంబు సొబగును, | సుడిపొల్పు తరఁగల సోయగంబు, కాలోరగము చాయ, కరికుంభముల మేలు, | లతల చెల్వము , శంఖ[2]లక్షణంబు, పవడంపుఁగెంపు, చంపకము లావణ్యంబు, | తొలకరి మెఱుఁగుల వలనితళుకు,

⁠

తే.⁠

[3]ముకురముల సొంపు, శ్రీకారముల తెఱంగు | విదియచందురు బాగు, తుమ్మెదల [4]కప్పు గూర్చి, శృంగారరసముఁ బైఁ గ్రుమ్మరించి, | రమణిఁ గావించెఁ గాఁబోలుఁ గమలభవుఁడు.

⁠ 209

క.⁠

వేయును నేటికి? ధరణీ | నాయక! సౌందర్యముఖగుణంబుల నీ కా తోయజవదనామణి తగు, | నా[5]యతివకు నీవ తగుదు వారసి చూడన్.

⁠ 210

తే.⁠

‘రత్నములలోనఁ గామినీరత్న మధిక’ | మనుచు వర్ణించు శాస్త్రంబు మనుజనాథ! సౌఖ్యములలోన [6]నంగనాసౌఖ్యసుఖము | ధన్య, మిది సర్వజంతుసాధారణంబు.

⁠ 211

ఉ.⁠

హీనకులంబుమానవుని యింట మనోహారరత్న మున్న, నే [7]పూనికనైనఁ గైకొనుట భూవరధర్మము, విన్ము, కాముకుం డైనఁ గొఱంత యేమి? ‘కమలాసన శంకర మాధవుల్ సదా మానవతీసమేతు’ లను మాట యెఱుంగవె రాజపుంగవా!

⁠ 212

క.⁠

వేదాధ్యయనపరుండగు | భూదేవున, కంత్యజునకుఁ బోలింపఁగ ను త్పాదనగేహం బొకటియ | భేదము. లే, దిందుఁ బెద్దపిన్ననఁ గలదే?

⁠ 213

వ.⁠

అని పలికి, యాసిద్ధపురుషుండు తనతనూభవ రావించి, యమ్మహీపతి సమ్ముఖంబున నిలిపిన, నామయూరధ్వజుండు నయనానందకందంబగు నాయిందుముఖి సౌందర్యం బవలో కించి, యంతర్గతంబున,

⁠ 214

చండాలప్రమదాసమాగమము

శా.⁠

లావణ్యామృతవృష్టి, మోహనకళాలక్ష్యంబు, శృంగారపా రావారంబు, మనోజరాజ్యఫలసర్వస్వంబు, సౌందర్యవ ల్లీవిభ్రాజితమూలకంద, మిది పోలింపంగఁ జంద్రాస్యయే? యీవామాక్షి [8]భజించువాఁడు [9]నృపదేవేంద్రుండు గాకుండునే?

⁠ 215

1. యనఁగ - తీ
2. తతిగరిమము - తీ
3. ముకుళముల - తా భిన్న ప్ర,; కుముదముల (యతి?) - త
4. పెంపు - మా. భిన్న ప్ర.
5. యింతికి - తీ
6. కామినీ - తా
7. పూనికె - మ, త, తా
8. భుజించు - తా
9. మహి - తి,తీ