పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/274

178

వరాహపురాణము

తే.⁠

కాంచి, సంతోషపులకితగాత్రుఁ డగుచు | ధరణినాయకుఁ డాహయోత్తమము నెక్క, సరస నదియు మనోవేగభరిత మగుచుఁ | జాఁగి, యెనుబదివేలయోజనము లరిగె.

⁠ 188

చ.⁠

జలధులు దాఁటి యిట్లు రభసంబున నేఁగుచునుండ, భూవరుం డలయిక దోఁచిన న్వికలుఁడై, మధుసాగరతీరమందు, నూ డలు గనుపట్టు నున్నతవటద్రుమ మొక్కటి చేరువైనఁ, ద ద్విలసితశాఖ పట్టుకొని వ్రేలుచు, వాగెలపట్టు వీడినన్,

⁠ 189

క.⁠

తురగోత్తమ మెందేనియు | నరిగె, మహీవిభుఁడు కంపితాత్ముండై త త్తరువు దిగివచ్చి, మూల | స్థిరవేదిక విశ్రమించి, చింతాపరుఁడై,

⁠ 190

వ.⁠

తన మనంబున,

⁠ 191

చ.⁠

కదిసిన [1]లోభశక్తిఁ, జిరకాల ముపార్జితమైన రాజ్యమున్, సుదతులఁ, బుత్రులన్, హితుల, శూరుల, దంతిరథాశ్వభృత్యసం పదలను బాపి [2]తెచ్చె విధి బాపురె! కుమ్మరి కొక్కయేఁడునున్ [3]గుదియకు నొక్కపెట్టు, నని కూర్చిన యానుడి నిక్కువంబుగన్,

⁠ 192

సీ.⁠

అని తలపోయుచు, నన్నరేంద్రుఁడు ఘన | క్షుత్పిపాసాకృతక్షోభుఁ డగుచు, నుదకంబు నచ్చోట వెదకుచు, మణిసౌధ | దీపితంబైన మాయాపురంబు నుపకంఠమునఁ గాంచి, నృపతి యాపురి చొచ్చి | యే యే గృహంబున కేఁగి చూచే నాయాయి గృహమున [4]నలఁగక గోహత్య | లొనరింపుచున్న దుర్జనుల కర్మ

⁠

తే.⁠

[5]మక్షి గోచర మగుటయు నాత్మ రోసి, | తెలియఁ జండాలపుర మిది, దీన నున్న వారు, సంభాషణీయులు గారు నాకు, | జలము గ్రోలక ప్రాణంబు నిలువ, దింక నెట్టు భుజియింప మది కింపు పుట్టు నిచట?

⁠ 193

క.⁠

విధివశమున నా కిచ్చట | నధమగతిం జిందవలసె, నని శోకరసాం బుధిఁ దేలి తేలి, క్రమ్మఱ | నధిపతి వటతరువుకడకు నరిగినయంతన్,

⁠ 194

1. మోహ - తి తీ
2. తెచ్చితివి - తి తీ
3. గుదె కొకపెట్టు నాఁగ - తి తీ
4. నలయిక . తీ
5. ఇందలి యెత్తుగీతి పంచపాది