| మ. |
మదము న్మచ్చరముం బ్రమోదమును గామక్రోధలోభంబులున్
మది నుప్పొంగ నతండు దానమును ధర్మంబుల్ విసర్జించి, దు
ష్టదశా[1]సంయుతుఁడై, యనిత్యమగు సంసారంబు నిత్యంబుగా
హృదయంబందుఁ దలంచి, యర్థము లుపార్జించెన్ దయాశూన్యుఁడై.
| 162
|
| ఉ. |
పాడి దొఱంగి, యాధరణిపాలకుఁ డిట్లు ధరిత్రి యేలఁగా
[2]గోడని భూప్రజల్ వగలఁ గుందిరి, వానలు వోయె, సస్యముల్
వాడె, ఫలద్రుమంబులును వంధ్యము లయ్యెను, గోగణంబు పా
లీడినఁ దన్నుకోఁదొణఁగె, నే మని చెప్పుదు మౌనిశేఖరా!
| 163
|
| తే. |
రాజదోషాతిశయము కారణము గాఁగ ! సత్యధర్మదయాదులు సమసిపోవ,
ద్వాదశాబ్దంబు లుర్విపై వాన లేక | భూప్రజావళి దుర్భిక్షమున నశించె.
| 164
|
| క. |
యాగహవిర్భాగపరి | త్యాగం బొనరించి, రధికయత్నంబునఁ దే
జోగుణయుతులగు నింద్రపు | రోగము లిటు [3]కఱవు సంప్రరూఢం బైనన్.
| 165
|
వసిష్ఠాదిమునీంద్రుల యాగమనము
| క. |
ఆయెడఁ గౌశిక శాలం | కాయన జాబాలి హరిత కాత్యాయన వా
త్స్యాయన వల్మీక భవా | త్రేయ వశిష్ఠాది సకలదివ్యమునీంద్రుల్.
| 166
|
| సీ. |
రయమున బదరికాశ్రమభూమి కందఱుఁ | జేరి, యనావృష్టికారణంబు
నృపతిదోషంబుగా నిపుణత నూహించి, | తద్దోషశాంతి కుద్యమ మొనర్చి,
[4]హేమపురప్రాంతసీమకు నరిగి, బృం | దావనదీర్ఘికఁ దాన మాడి,
సంధ్యాదు లొనరించి, సపవిత్రపాణులై | పురి చొచ్చి, రాజమందిరము చేరి,
|
|
| తే. |
ద్వారమున నిల్చి, రప్పుడు వారిరాక | విభుఁడు దౌవారికుఁడు విన్నవింపఁ దెలిసి
నెదురు చని, యామహాత్ముల, నిద్ధయశుల, | మునుల నభ్యంతరాలయంబునకు దెచ్చి,
| 167
|
| క. |
పరమార్ఘ్యపాద్యముఖ్యా | చరణంబుల నతిథివిహితసత్కారములం
బరితృప్తులఁ జేసి, మనో | హరపీఠములందు [5]నునిచి యాదర మెసఁగన్.
| 168
|
- ↑ సంయుతమై యనీమమగు - మ, మా, తి, తీ,హ,ర,క
- ↑ గూడిన - తా
- ↑ కరము - తీ
- ↑ సోమపుర - అన్ని ప్ర.
- ↑ నిలిపి - తీ
