వినుము. జీవుండు పాంచభౌతికదేహసహితుండై యనేకజన్మావసానంబున మను
ష్యత్వంబు నొంది, త్వక్చక్షుఃశ్రోత్రజిహ్వాఘ్రాణవాక్పాణిపాదపాపాయూపస్థాహ్వయదశేం
ద్రియసహితమనో[1]వ్యవహారవికారంబుల నణంచి, క్షణభంగురంబగు పుత్రదా ధనాది
సంగం బంగీకరించియుఁ, దజ్జనితసుఖదుఃఖంబులయెడ సమత్వం బవలంబించి, యాధ్యాత్మి
కాధిదైవికాధిభౌతికంబు లనం బరఁగు తాపత్రయంబువలనం బొడము వగలం దగులుపడక,
కులమద విత్తమద విద్యామద రూపమద భోగమద శౌర్యమద పుత్రమదంబులం బరగు సప్త
మదంబులం [2]బొదలక, పరవిత్తకాంతాదులయం దాసక్తి యొనర్పక, గురుముఖంబున లక్ష్మీ
వరునిఁ బరతత్త్వంబుగా నెఱింగి, తద్భక్తజనస్నేహంబును, దద్గుణాకర్ణనంబును, దత్ప్రతిమా
విలోకనంబును, దత్పాదతీర్థసేవనంబును, దత్పూజాపారతంత్ర్యంబును, దత్సమర్పితాన్న
భోజనంబును వదలక, భక్తియోగకర్మయోగంబులం బరమాత్మభావనాపరుండై, బాహ్య
జ్ఞానంబు మఱచి, సర్వసముండై, వర్తించునతండు విష్ణుసాయుజ్యంబు నొందు.
