170
వరాహపురాణము
| క. | చనుదెంచి, యాశ్రమాంతిక | మున వల్మీకజుఁడు గాంచె, మోహనకంఠ | 137 |
| తే. | [1]ధరణిపతితను, ధూళిదూసరితగాత్రిఁ | బూర్ణగర్భసమన్వితఁబొలఁతి నిట్లు | 138 |
| క. | వనితా! యెవ్వని భార్యవు? | వనమున నిను డించి చనినవాఁ డెవ్వఁడు? నీ | 139 |
| వ. | అని పలికిన మునికులోత్తంసునకు నాహంసగమన యిట్లనియె. | 140 |
| ఉ. | భూజనయిత్రికన్, జనకపుత్రిక నే, నతిలోక[2]పుణ్యుఁ డా | 141 |
| మ. | వగలం గుందుచునున్నదాన ననినన్ వాల్మీకి యుద్యత్కృపా | 142 |
| చ. | సుతయుగళంబులోఁ బ్రథమజుండగునట్టి కుశుండు తాఁ గుశా | 143 |
- ↑ ధరణిపతి తన్ వృథా వనస్థలి వసింపఁ | బంప, శోకాకులత గళద్బాష్పయౌచు, డిల్లపడి రక్షణాశఁ దన్నల్లఁ జూడ - తీ; ధరణిపతియగు రాముని విరహతాప | మునను సోలుచు నెవ్వగ మునిఁగియున్న | ధరణిసంజాతఁ గనుఁగొని తలఁకు నొంది - హ; ధరణిసుతఁ దనుధూళి - క; ర. ప్ర. లో, దుది పా. మాత్రము కలదు.
- ↑ పుణ్యుఁడౌ - మా,త, తా,హ,ర
- ↑ నంతలోనఘన - మ; నంతలోనయమ - తా
- ↑ సద్వతిఁ బెండ్లియై మహా | రతిశతభోగము ల్దనిపి రమ్యపురాకృతపుణ్యరాశియం | దతిథి - మ; రాజ్యము దాలిచెం గుముద్వతి - తీ
